13ปีผ่านไป ในที่สุดวงพังค์ร็อคสุดเลิฟก้อได้มาเยือนเมืองไทย!!-ยังจำครั้งสมัยยังเยาวที่ได้รู้จักวงนี้ครั้งแรกตอนประมาณม.3จากการแนะนำของรุ่นพี่หัวเขียวแถวบ้าน บระ!!แจ๋วจิง
และในยุคนั้น ม4.ผมเชื่อว่าคนที่เล่นดนตรีอย่างเราๆไม่มีครัยพลาดการ cover เพลงของกรีนเดย อย่าง Basket case/she/When i come around/brunout.
คืออัลบั้ม dookieเนี่ย มันคือสุดติ่งวัยมันส ในยุคกระผม และในกรีนเดยเคยมาเยือน MBKเมือ่13ปีก่อน แต่ในยุคใน บัตรราคา500บาทมันก้อเกินตัว คนถานะอย่างผม แต่ก้อเนียนไปกับรุ่นพี่ช่างกลแถวบ้านไปโชวซ่า
และได้ติดสอยหอยตามพังประตูเข้าไปกะชาวบ้านเค้าเหมือนกัล*-คนมันเกเร*-
                         และการกลับมาในครั้งนี้ มันเรยเปนอะไรที่พลาดไม่ได้ ถึงขั้นกัดก้อนเกลือสอยบัตร2600มาครอง55-คอนเสริตร็อคๆมันต้องหน้าสุดเท่านั้น!!และไม่พลาดที่จะชักชวนเพื่อนต้อกคอเดียวกันไปชม ในตอนแรก เราคิดว่ามันคงไม่ได้อะไรมาก เพราะอาจจมาเล่นเพลงอัลบั้มใหม่มากกว่า
แต่มันไม่ใช่!!เฮียบิลลี่เล่น ดุ้คกี้เกือบทั้งอัลบั้ม!!ไหนจะการเอนเทอเทรนอย่างเป็นกันเอง มีซึ้งมีอะไร โอ้ย เกินบรรยาย คุ้มมาก คุ้มสุดๆถือว่าชีวิตนี้ได้ทำเรื่องสำคัณในชีวิต ผ่านไปอีกเรื่องเรยทีเดียว มันเปนไรที่อลังการงานสร้างมาก ขอบคุณจริงๆที่มาเล่นไห้เราดู !!!
ภาพในงานไม่มี เพราะต้องประคองเบียร และโดด กลับมาปวดตัวไปเปนอาทิตย์ *บางทีมันก้อตามวัย*555-
        สุดท้ายนี้ขอขอบคุน ดู้ดต้อก ม่อน เบียร บี ยัก เต่า และเพื่อนๆ ที่ไปแจมความมันสกัล แต่คราวหน้าหน้าสุดเท่านั้นนะไอ้น้อง!!!55555+
-ready to rock!!

-ดูซะ!!*–ขอบคุณรุปจากชาวบ้านแทคมาไห้นะครับ

-สุดตีน!!–ขอบคุณรุปจากชาวบ้านแทคมาไห้นะครับ

-หลังจากงานเลิก ก้อชักภาพเปนที่ระทึก

-ระทึก2

-ระทึก3

-แล้วเจอกานไหม่นะชาวร็อค!!

กรู้วววววว*–**-LET ROCK!!rock never old /never lie and never die!!
spanky

                                  และแล้วก้อมาถึงเทศกาลที่พวกเรารอค้อย คอคอย!!เรียกได้ว่าเป็นงานปิดกิจกรรมรับน้องอย่างเต็มสูตร และเต็มคราบ;))จะเปนงานใดมิได้ หากมิใช่งานขอบคุณรุ่นพี่ หรืองาน thanx nite!!
อยากที่ทราบกันว่าชาวแก้งค ซุปเปอรวัยรุ่นเรานั้น  รอคอยวันที่จะได้พบหน้าน้องๆอยู่ตลอด ไม่ว่ากิจกรรมใดที่เป็นของชาวเดคนั้น เรานั้น รอคอย อย่างเป็นนิจ จิตคิดคนึงหา55+และในปีนี้ก้อเช่นกัล
*และขอ้ความต่อไปนี้นั้นเป็นเพียงความเห็นของผมนะครับ*
แต่ แต่ แต่!!!ปีนี้นั้น ดั้นมีเหตุ พาลเอาผมนั้นเซงไปหลาย ตาลบัตร อาจจะเริ่มที่น้องไม่ค่อยประชาสัมพันหมายเลข1 /งานที่นัดกันดั้นมาเลื่อน แล้ว ก้อเลื่อน!!เลื่อนมาจัดกลางเดือนซึ่งคาดว่าน่าจะช่วงวิกฦติสำหรับคนทำงานหลายๆทั่น
 ประกอบกับวันงานนั้น มันหลังวันอ ศิลป ซึ่งเราก้อได้จับจ่ายกันมากพอสมควร ผมนั้นไม่ค่อยจะแฮปปี้เท่าไหร่ จึงทำอีเมลขอความคิดเห็นเพื่อนๆพี่น้องๆชาวแก้งคไป ก้อได้คำตอบไปในทางเดียวกัน แต่ก้อสุดท้าย น้องก้อยังยืน/นั่ง/นอน ยันว่าจะจัด
เอ้า เช !!ช่างแมร่ง แต่ขอไห้ประชาสัมพันธ์แล้วกัล!!รอ รอ้ รอ* จนเกือบจะวันงาน ก้อเหนเพียงการประชาสัมพันอันแผ่วเบา..เบา +เบื่อ จนตอนแรกบอกจากใจว่าไม่อยากจะไป!!หากอาทิตนั้นไม่มีงาน อ ศิลป ที่ทำไห้เราได้พบปะพี่น้องชวนคึกคักแล้วละก้อ
อารมคงจะเซงไปกว่านี้แน่ๆ และดังเหตุข้างต้น ปีนี้ในตอนแรก*แก้งผม ซึ่งประกอบไปด้วย ผม แก้ป ปอ กะว่าจะไม่แต่งตัว ซึ่ง ถ้าไม่แต่ง ก้อไม่ไปดีกว่า!!เพราะตั้งแต่เรียนจนวันนี้แก้งคเราไม่เคยเสียประวัติ55+
จวบจนวินาทีสุดท้ายคือวันสุกนั้น แก้ปได้มาปลุกไฟวัยหนุ่มผมอีกครา พร้อมจัดหา ประชุมชุดแก้งคกัน ซึ่งปีนี้ ทีมเราจะเหลือเพียง2 เนื่องจากปอป่วยซวยมาก!* เราเรยคิดว่า ปีนี้เราจะต้องสนุก+เมาแทนปอที่นอนซมด้วย เรยขอเต็มทีกัลหน่อยยยยยยยย
            แล้วก้อจบกันด้วยชุดป๋าๆป๋าแล้วรีบมา รีบมาเพราะน้องไม่แจ้งข่าว อารมพี่รีบมากจกาบ้านเรยนะเนี่ย!!เปนคอนเสปเชิงลึกของทีมเรา  เอาละขอตัดไปที่งาน ก่อนที่จะยาวไปกว่านี้*มันเพลิน*ไปถึงงานเวลาประมาณ5ทุ่ม แต่แม่เจ้า ไหงปีนี้คนน้อยมากกว่าทุกปี น้อยแบบที่โต้ะยังโหว่
และหน้าเวทีก้อยังร่อยหลอ WTF!!*มันเกิดไรขึ้น จริงๆเราก้อคาดคิดไว้ว่าคนรู้จะน้อย+มีพี่หลายคนที่มาเก้อจนเซงไปเมือวันที่12 เนื่องจากน้องไม่แก้ไขแจ้งข่าวใดๆ โคตรเซงครับ**เอนทรี่นี้จะเปนเอนรี่เซงๆของผม*คนน้อย +ดนตรีแมร่งก้อเล่นอะไรกันครับ ป้ะเด๋วส่งไปเรียนดนตรีที่สีฟ้า!!
กร่อยมาก และเมือ่เจอบรรยากาศกร่อยๆ ผมมักจะพยายามเมาเพื่อที่จะสนุก แม้ภาพที่ออกมาจะดูสนุกดีแต่ ลึกๆแล้ว แม่งกร่อยจริงๆครับ เนื่องจากคนน้อย ที่มาก้อพวกใจใจ หน้าเดิม +หลายๆที่เคยใจก้อไม่มา เฮริทจริงๆ แต่ว่ากันไม่ได้ครับ ผมเข้าใจ
ปีนี้ ที่จะมีดีก้อคือ!! เราไม่ต้องทน*ฟัง *เสียงดนตรีระคายหูจนดึกนัก มีการเปิดเพลงแดนซๆเฮฮากัน ยามดึก พอไปได้ ถือว่าเปนนิมิตรหมายที่ดี แม้ว่ากว่าจะเปิดมันจะเริ่มดึกแล้วคนจะยิ่งน้อยลงก้อตาม แต่*คนแมร่งก้อน้อยมากครับ
ไหนจะเจอ บรรยากาศเรื้อน/เกรียนแตก ที่เดกทำลายข้าวของกันอลม่าน ไม่รู้ว่าเป้นวัฒนธรรมใหม่หรืออย่างไรกัล ไหนจะเจอพวกเมาเกินไป พาเอาบรรยากาศเซง  ผมเองก้อเพียรที่จะดึงพี่ๆเพื่อนๆน้องกับมาเที่ยวคณะกัน แต่มาเจอบรรยากาสเรื่อนๆแบบนี้ หลายคนก้อบ่นกับผม ผมเอง ก้อเซงไม่ต่างกันนะครับ เราดื่มกันเปนสังคม ไม่ได้ดื่มอยู่คนเดียวนะครับ *เรากินเหล้า อย่าไห้เหล้ากินเหล้านะครับ*ขอฝากมา ณ ที่นี้
เอาเป็นว่างานนี้คงจะจบกันแบบเซงๆแน่ๆ ถ้าวันนั้น ไม่เจอ แก้งนางพยาบาล/แก้งตร/แก้งป้อกกี้/แก้งนักวอลเล่ ไห้ได้ระทึกเป็นระยะ ฮิ้วววววววววขอบคุณจากจัยมา ณ ที่นี้นะจ๊ะ และแก้งเลดี้กาก้า แม่ง โคตรระทึก!!!
       สุดท้ายขอฝากน้องอย่างเป็นงานเป็นการ ว่า การจะจัดงานใดๆ เรื่องประชาสัมพันควรจะมาแรกและทำไห้ดี คนเยอะงานไม่ดี ยังไงก้อได้ตังแน่ๆนะครับ ส่วนดนตรี น้องก้อควรจะทำความเข้าใจได้ว่า เพลงสนุกๆมันก้อดึงคนไห้อยู่เยอะมากกว่าเพลงกระชากจิต*เป็นแน่แท้
ถ้าครัยรักจะตีกลอง แป่กๆ/ดีดกีต้าแด่วๆ แบบเล่นไม่เป็น ขอแนะนำไห้ไปเช่าห้องซ้อม เล่นส่วนตัวกันจะขอบคุณมาก จะหล่อกันไปไหนครับพี่!! แล้วฝากถึง มารยาทในการดื่มด้วยนะครับ สนุกได้ แต่เราเปนนักออกแบบ มีมาด(มารยาท)นิดนึงเนอะ!!
แต่แม้งานจะกร่อย แต่ถ้าเราทำใจไห้สนุกแร้ว มันก้อคงช่วยได้ไม่มากก้อน่อย *แต่ลึกๆเราอยากไห้งานมันสนุกด้วยตัวมันเองเปนที่สุดนะครับ!!*แสรดดดดดดด**
***ดังรุปที่จะเสนอต่อไปนี้  ต้องขอบคุนน้องบิ้ก(เกรียนบอย)น้องตูน และหลายน้องที่ผมแอบไปดูดมา เนื่องจากปีนี้ ช่างภาพเรากร่อย จนไม่อยากจะบันทึกภาพ!!
ไปกันโลดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-พี่อ้อดหล่อ กับชุดหลายใจ ปะทะ ลีลากับพี่แก้ปป๋าอ่างผู้ลุกลี้ลุกลนจากการแช่จากุชชี่ที่บ้านมางานแต้ง!!

-ป๋าเจอป๋า พี่ม่อนและเฮีพเทพ /ของที่ระทึกจากน้องๆ และพี่เต้ สาวเท้าไฟ!!

-มันต้องชนแก้ว สำหรับ ความสำเร็จแบบป๋าๆกันหน่อยยยยยย

-พี่ๆน้องๆในวันงาน และรูปสุดท้าย กูระทึกมากครับ!!!

-แม้จะกร่อย แต่เราทำใจไห้สนุกมันก้อสนุกน่า!!!พี่น้องพบหน้า เริงร่าแน่นอน

-พี่เลก’บาวก้อมา ไมคแม่งได้จัย/แก้งคพยาบาลที่ทำไห้ผมอยากจะป่วย

-บางทีก้ออยากป่วย/แต่ไปเล่นกีฬาก้อดูจะเข้าที/หรือจะกินกูลิโก้ะดีนะ;))

-พี่เทพ ปาตี้บอย รายล้อมไปด้วยสาวๆ/รุปล่าง เต้ โบรคแบลค!!

-แก้งซุปเปอรสาวๆที่มาเที่ยวงาน/และบรรยากาสพาเพลินกับดนตรีเต้นรำยามดึก*มาก*

-ปิดท้ายด้วยน้องบิ้ก(เกรียนบอย) เจ้าของผลงานส่วนไหญ่ในบล็อคนนี้ ในชุด โบรคแบ้คกับเต้
แต่เกรียนรึเปล่าไม่รุ้เพราะผมเข้ด เรยงานนี้ไม้ได้อยู่ใกล้มัน555+แซวเล่นด้วยใจรัก

เอาละครับ จบไปอีก1งาน ยังไงก้อขอฝากสำหรับกิจกรรมต่อๆและฝากน้องเฟรชชี่ที่อีกหน่อยก้อจะเป็นพี่ ดุแลน้องปีหน้าด้วยละกัลนะครับ!!!

งานต่อไป คงจะได้พบกัลในงานเจอกันมัณฑดีเดือน พย นี้ เตรียมรับข่าวสารกัลละกัลคร้าบบบบ

กราบงามๆที่อก
รักนะ
spanky442108

                                         
                                                      ฮัดช่า!!!สวัสดีสวีดัสครับ ไม่ได้อัพบล็อคมานานเนื่องจากติดเกมส และปวดหลังมากๆ (แต่เล่นเกมสได้ ยังไง*/)กลับมาคราวนนี้เรยจะทยอยอัพเรื่องราวในช่วงที่ผ่านมากัลซักกะหน่อย;))
จากที่อัพกระจุกกระจิกไป ทั้งเรื่องคำสารภาพติดเกมสยามแก่T___T i’m still NOOP!!!หรือเรื่องดื่ม…..กลับมาคราวนนี้ขอกลับมานำเสนอเรื่องของกิจกรรมที่ผ่านมาในรอบ2-3เดือนของชาวแก้งซุปเปอรวัยรุ่นเดค!!!
โดยคิดว่า จากเนื้อหาที่ไม่ค่อยจะมีคนอ่านนี่ น่าจะแบ่งได้ซัก3ส่วนะครับ โปรดติดตาม และทิ้งคอมเม้นเพื่อเป็นแรงจัย นังเลงคีบอร์ดอย่างผม ก้อจะยินดี อย่างแรง!!-~*

แม้ว่ารุปหรือเหตุการณมันจะเรยผ่านเนิ่นนาน แต่กระผม ก้ออยากจะรวบรวมเป็นความทรงจำไว้ในม้วนเดียว!!
วู้ววว แมร่ง**คะนอง 55+;)) เป็นช่วง2-3เดือนที่ใช้เงินมากที่สุดแต่ไม่ได้อะไร้!!*/อีกแล้ว/ เริ่มกัลที่ต้นเดือนมิถุนายน กับวันที่เรารอคอยกัล วันขึ้นตึกชาวเดค หรือวันทำความรู้จักกับน้องๆสายเลือดอารยันมัณฑนศิลป์ของเรา
เป็นที่จะนำน้องมาๆเฟรชชี่มาทำความรู้จักกับพี่ๆที่จบไป นาน-ถึง-นานมาแล้ว-ถึง-กาลครั้งหนึ่งอะไรปะมาณนั้น ปีนี้ชาวแก้งค ได้ระดมข่าวสารถึงพี่ๆที่จบไปนานถึงนานมากกัล เพราะเห็นว่าปีนี้น้องจะมาขึ้นตึกกันที่ฝั่งท่าพระบ้านเราอย่างคลาสสิค!
แหม่ปีก่อนไปคอนถม พี่ไปกันไปไม่ถึง20คนT__T แต่ไปด้วยจัย!!!5+ แต่ปีนี้มากันอบอุ่นอย่างแรง คนที่ไม่เคยมานานแล้วก้อแวะมากัล โอว อบอุ่นจนอยากซุกไออุ่น:))
                   และหลังจากทำความรุ้จักรอบเช้าไปแล้ว ปล่อยๆน้องๆไปทำความรู้จักกับการเรียนบ้าง เนื่องจากเจอน้องหลายคนที่ไม่ได้พบปะกันมานาน เรยไปจบกันที่น่าพระลาน กินข้าว**มั้ง***แสรดดดดดดด น่าจะรู้***
11โมงเช้าสิ่งแรกที่ไหลสุ่กะเพาะคือ น้ำสีเหลืองอำพัน**ไม่ใช่ปัสวะนะครับ-___-“* บทสนทนาที่แพร่งพรูกันมา แหม่มันช่างอบอุ่นซะนี่กะไร!! แถมได้น้ำสีเหลืองมาดับความร้อนสดชื่น ดื่มจนกระทั่ง4โมงเย็น มาวววผมต้องขอลี้กลับ
เนื่องจากหมาที่บ้านยังไม่ได้กินข้าวเช้า……. แถมชาวแก้งค ประกาศกร้าวว่า จะขึ้นไปดูน้องทำความรู้จักกันตอนเย็น!!เชี่ยยย เชิญ เถิดครับ ผมตุ้ดส์!! เอาละ ขอเล่าด้วยภาพต่อเกรงจะเบื่อกัล;))

-ชาวแก้งคในคืนห่อตึกเนื่องจากอารมมันคึกเรยไปพระนครบาร แล้วไปแอบดูน้องที่ ม. เห่อไป ทำไม…แถมยังลิงปีนป่านแท้งคน้ำ ลำบากกายา

-เช้าวันสดใส เชคของชมน้องเลือดไหม่ ชาวสีส้มอย่างเราๆ

-พี่น้องมากันอบอุ่น

-น้องๆใสๆ พี่ไมคคุมเชิง และดวงอาทิต2ดวง

-ภาพบันทึกเหตุกาลหลัง4โมงก่อนขึ้นไปชมน้องๆ พี่เดลและพี่อ้อด ไปนอนเสพศิลป์กันกรนลั่นฮอล!!

-พี่เดลยังคงแฮปปี้สดชื่นตลอดแหละแสรด~สมชายจรดปลายเท้าจิงจิง หรือจะเรียกได้ว่าเฆพ ขิง ขิง!!

                   และวันนั้นก้อจบ ปายยยย…อย่างงงง…สวยยยย งามมม แบบ มาววววว มาววว**สำหรับผม;)) หลังจากวันนั้นก้อเป้นเทสกาลรับน้องใหม่ของชาวเดค ซึ่งเรา ก้อไม่พุดลงลึกอะไร ชาวแก้งคซุปเปอรวัยรุ่นก้อแวะเวียนกันไปดู
ความเรียบร้อยของกิจกรรมน้องกันทุกอาทิตย คอยปลอบ และให้คำปรึกษาแก่น้องๆ จนกระทั่ง รู้มาว่า ปัญหา คือเงินปีนี้ ขาดอย่างแรง!!แม้เจ้า งานกิพทำไมไม่หาตังป๋าละน้อง!! จะดุด่าไปก้อเท่านั้น เนอะ ชาวแก้งคจึงระดมมันสมองว่าจะทำไงดี
จนพี่หนุ่ยแว่นดำเสนอว่า จัดปาตี้ระดมทุนเถิด!!เอาแล้วไง งานเข้า!!แสรดดด เสียเงินอีกแล้วินะ!!! แล้วน้องๆปี4ผู้เป้นผู้รับผิดชอบกับกิจกรรมนั้นก้อได้ หาลู่ทางกัน โดยมีชาวแก้งคเรา ได้คอยดูแลอย่างห่าง อย่างห่วงๆ;))
และน้องก้อได้วันและสถานที่มา ว่า ธีมงาน คือ casino party ทางเรา ผม และเป้า ก้อได้ระดมโพสบอกข่าวพี่ๆรุ่นอื่นกันอย่างบ้าคลั่ง ไม่ทำงาน งานคือการโพส แสรดดดดดด!!!
แล้ววันงานก้อมาถึง แม้จะเป็นวันต้นสัปดาห์ ต่างด้วยใจที่ห่วงน้องๆ เรยมาร่วมระดมทุนกัน อย่าง อบอุ่น!!
*ถ้าน้องปี1ผ่านมา ก้อโปรดรับรู้ไว้ว่า พี่ๆที่ทำกิจกรรมนี้เค้าลงแรง ลงใจให้พวกเราขนาดไหน กว่าจะทำไห้พวกเราผ่านมาสู่จุดที่เรียกตัวเองว่าเปนชาวเดค เต็มตัวได้ นะจ๊ะ*
เอ้า!!ไห้รุปเล่าเรือ่งดีกว่า เพราะเมือ่ย!!!

-ด่านเก็บค่าเข้างาน ไพเวทปาตี้เดค และน้องสาวๆที่ทำไห้คนแก่ต้องหวั่นไหว

-เจ้าลุกเสือน้อยยยยย;))

-น้องๆปี4ผู้เป็นต้นโผงานในครานี้~จำหน้าหนุ่มไมโคร ซ้ายบนไห้ดี!!!

-พบปะพี่น้องๆ

-พี่เทพ ที่ปรึกษาสมคมซุปเปอรวัยรุ่น ก้อมา พี่เบียรเกริลเจน และน้องปี4

-แก้งคพี่เม้งก้อมา พี่อ่อง และแก้งหนุ่ยแว่นดำ*ถ้าไม่มามึงซวย ต้นคิดนะแสรด—*

-เปรียบเทียบระหว่างรุปบนรูปล่าง คิขุไม่ต่างกัน

-แก้ป ปอ ขาแดนก้อมา เปี้ยก สถาปนิกหญ่าย สนทนา กับ พี่แอนท ผู้กำกับหญ่ายเช่นกัน

-บางทีพี่ว่า แกน กับ ต้อง มันคงมีอะไรเกินคำว่าเพื่อน~**หรือ เพื่อนกูรักมึงวะ???”!

-อาจานต้ะผู้เป็นที่เคารพของน้องๆ และแก้งพี่ม่อนคนรักแฟนและ ต๋อม เบียร

-พี่น้องมาเฮอาร่าเริง

-บทสนทนาดังนี้ -ตั้ม :เดลมึงเก๋าหรือวะ!!/เดล:ผมไม่เก๋า แต่ผมเต๋า!!/ต่อ วางมาด/เป้า เล่นกล้องอีกตัว/ติม เหล่ ญ จนตาเข

-เดกบ้า2ตัว

-ดุแมร่ง!!เดกๆแม่งต้องเป็นเดกชอบแก้ผ้าเดินแน่ๆ มึงโตแล้วนะเต้!!!

-รวมพลก่อนจะไปจบที่ฟ้ามุ่ย

-ปิดท้ายด้วย”เปียกปอน”

                                จบไปอีก1งาน เป็นงานที่สนุกทีเดียว และอีกอย่างคือเราก้อได้ทำความรู้จักกับน้องๆกันมากขึ้น ช่องว่างระหว่างวัย ก้อค่อยๆแคบลงแหม่ น่ายินดี  ยังไงก้ออยากเชิญชวนพี่ๆน้อง ที่จบไปกลับมาเจอกันเช่นเคยนะครับ
ขอพบส่วนแรกไว้เท่านี้ เพราะเมื่อยแล้ว แสรดดดดดดดด
ต่อกัน เอนทรี่หน้านะฮะ
มีรักทักเดค
spanky หรือ พี่ตั้ม /หมู่เชียร/พี่ไหญ่ดั้คของไอ้ปอนด แสรดดด**—-

                            สวัสดีครับ กลับมาขยันอัพบล็อคซักที เนื่องจากอย่างที่บอกว่า มีอีกหลายเอนทรี่ที่ค้างคาอยู่ เรยขอนำอะไรสดๆร้อนมาลงก่อนแล้วกัน**หรอ*** ก้อ เริ่มแรก ขอแสดงความยินดีกับชีวิตรักที่สุขสมของน้องเฟรชชี่ของผมเดค47

  น้องป้อกและน้องพราว ในงานมงคลสมรสนะครับ คู่นี้หวานแหว๋วแต๋วจ๋ากันมานาน พี่ยินดีที่เห็นวันนี้ของเราทั้งสอง จากจัย!!;)และงานนี้ชาวแก้งซุปเปอร์วัยรุ่นของเรา มิมีพลาด ไปร่วมงานกันอบอุ่น เช่นเคย สนุกมากแม้ป๋มจะไปงานจะเลิก มัวแต่หลงทาง หลงเทอ55+ และหลังจากงานแต่ง พวกเราทีมงานซุปเปอรวัยรุ่นก้อไปร่วมงานปีหใม่ต่อที่พระนครบาร์ที่พักใจของพวกเร้า!!!! ปีใหม่อาไร้ เพ่ งง อ่ะดิ เอ้าเด๋วดูกัล

-ภาพสุภาพๆของชาวแก้งค และบ่าว-สาว ยินดีด้วยนะครับ

-ผมไปสายเนื่องจากเป็นนายพลต้องไปช้า และบันทึกภาพกิจกรรมชายหนุ่ม/เดล หายใจเป็นควัน

-ร่วมบันทึกภาพกับน้องๆชาวเดคที่รักยิ่ง ระทึกระลึก

***และหลังจากนั้นก้อได้ไปร่วมกันนับถอยหลังปีใหม่กันที่ร้านพี่จุ้ย และเนื่องจากแวะบล็อคคุณปาป้ามา เห็นนำเสนอภาพอาหารน่ากิน รัวเป็นปืนกลอะไรนี่ แหม่**เราก้อเอามั่ง **ขอรัว ภาพบรรกาศของคนไม่ชอบดื่มอย่างผม ซะหน่อย!!!!!!!

-รอเวลานับถอยหลังและมันเริ่มแล้ว!!++พระนครบาร์

-ให้บรรดาปวงทั่นสุขขี/ปีใหม่นี้อากาศหนาวจัง!!!

-สวัสดีวันปีใหม่เอย/แหม่ปีใหม่เค้าต้องไปข้าวสารกันเส่!!

-คืนนึงที่ไปดูจัยน้องรักและสนทนาธรรมกับพี่จุ้ย @ พระนครบาร์

-เลี้ยงรุ่นสตรีวิทย์ ที่แซกโซโฟน

-*และพวกเราก้อไม่ได้จบสตรีวิทย์!!!

-เรามีความสุขที่ได้เจอศิษยืเก่าสตรีวิทย์**สาวๆ**ทุกคนนะครับ;)

-สนทนาธรรมกับม่อน และปิดท้าย ดื่มจนปากห้อยที่มหาลัย ไม่ชอบเร้ย:)))))))))))

                    ครับรัวเป็นชุดจากภาพที่เห็น คงบ่งบอกได้ว่า ผมไม่ชอบดื่มเรย จิงๆ ผมชอบบรรยากาศในการสนทณาธรรมกับน้องๆที่รู้จัยมากกว่า ธรรมะธรรมโม ไชโยโห่ฮิ้วครับ!!! และสุดท้าย ชีวิตผมมักจะวนเวียนอยู่แต่ย่านพระนคร ครัยผ่านมาทักทายกันได้**ถ้าผมไม่เมาจนเกินไป555***ไหนว่าไม่ชอบดื่ม!!! กินเหล้ามันขม กินนมขี้แตก!!!!ชีวิตแบบผมๆมันก้อแค่นี้ สุข เศร้า เคล้ากันไป ;))))

-ขอพลังจงอยู่คู่ตัวทั่น

รักมากๆ

spanky *mode ยิ่งรู้ยิ่งไม่เข้าจัยจากพี่ตูน!!!

                                          และเรือแคททามาลานนน ก้อพาเราชาว3หนุ่มมาถึงเกาะเต่า เกาะเล็กที่ไม่ไกลจากพะงัน คงมีครัยหลายคนได้มีโอกาสแวะมาเที่ยวเกาะเต่ากันมั่งไม่มากก้อน้อยนะครับ  ผมเอง แม้ว่าจะเดินทางมาพะงันทุกปี แต่เกาะเต่าก้อเปนเพียงจุดผ่านเรือ ไม่ได้แวะลงไปเยี่ยมเยือนเท่าไหร่นัก
ปีก่อนก้อได้มาพักที่เกาะนางยวน แต่ก้อไม่ได้เข้า เกาะเต่า ปีนี้เราจึงตั้งใจมาเยือน+ เราทราบว่ามีรุ่นน้องเดค เพื่อนม่อนได้มาทำงานที่นี่ เรยถือโอกาสใช้คอนเนคชั่นกันนิดหน่อย;)    หลังจากถึงท่าเทียบเรือเกาะเต่า เรามึนๆไม่รู้จะไปทางไหน*–เพราะเรามาไม่บ่อย*–มิชิน!!**—-โดยโทรถามทางโจ ได้ความว่าหารถมายัง “Blue wind”
ราคาคนละ50/คน  รถกะบะได้พารถลัดเลาะเส้นทางมายังหาดทรายรี  และมาก้อถึงบลู วิน บรรยากาศรมรื่นของต้นไม้ นานาพรรณ พาเราสดชื่น ไม่แค่นั้นเมื่อสำรวจหาดแล้ว*–แม่เจ้า*–สดชื่นกว่า!!! ท้องนายปานน้อยที่ว่าแน่ ยังแพ้เมือเจอที่นี่ *–ละลลานตาไปหมด!!!*–คนก้อรู้ว่าผมหมายถึงอาไร้;))*—-และเราก้อพบ โจ ผู้มาต้อนรับอย่างอบอุ่น
พาเราเข้าที่พัก และออกมานั่งชิล จิบน้ำเกาะขวดสีชา ละเมียดไปสามเกรียมแดดที่อุดมสมบูรณ์มาก *–แม่เจ้า!!*—แต่ผมนั้นอากาศป่วยที่กดไว้ได้สำแดงเดช เรยพักน้ำเกาะไว้ ขอเพียงน้ำมะนาวปั่นตุ้ดๆ เพิ่มวิตามินซีไห้กับตนเองก่อน เด๋วตาย!!!  ระหว่างนนั้นก้อคุยสารทุกข์สุขดิบกับโจไปเรื่อย   ได้ความถึงที่พักนี้ เจ้าของเป็นรุ่นพี่เดค เช่นกัน ดีจัย!!;)
และได้บอกความประสงคว่าเราตั้งใจ จะมาสน็อคเกิ้ล รอบเกาะกัน โจจัดไห้!!! ในราคาพิเศษ *–ขอบคุณมากครับ*—- และได้เปลี่ยนแช่น้ำยามเยนกัล
                                         โดยเกาะเต่า โดยส่วนมากจะเป็นหาดประการัง คือ คุณสามารถว่ายน้ำออกไปนิดหน่อยก้อ ดำน้ำตื้นได้เรย หาดทรายรีก้อเช่นกัน เรา3หนุ่ม+โจ ได้มานั่งแช่น้ำชิลๆ ยามเย็น ผมติดแว่นสน็อคเกิ้ลลองออกไปดำเล่นเรื่อยๆ *—เจอปลาสีดำ อันทพาล!!—-ปลาไรไม่รู้เก๋ามาก ว่ายไป แมร่งจะว่ายมางับ เจองับไป1ที แต่สิวๆตัวเลก*–55*—
แต่ตกจัยทุกทีที่แมร่งว่ายมา เรยกลับมาชิลกันทื่ตื้นดีกว่า และวันนี้เป็นวันดีอีกวัน เรามีโอกาสไห้แช่น้ำชมพระอาทิตตกดิน ช่างเป็นภาพที่สวยงาม เอสเตเติคสูงมั่ก*–55*–ดวงอาทิตกลมโต ท้องฟ้าสีแดงที่ค่อยๆเปลี่ยนสีไป *-โรแมนติคมาก*–ถ้าด้านข้างไม่ใช่ไอ้เป้า*–แต่ถ้าเปน คุงแควนนะจ๊ะ จุพ จุพ ;;))
ตัดบทมายามค่ำ พวกเราชาวคนหนุ่มได้เดินสำรวจย่ายหาดทรายสี เพื่อหาที่ดื่มน้ำเกาะเยนๆกัน ก่อนนอน โดยคืนนนี้ตั้งจัยจะไม่หนัก เพราะต้องออกไปดำน้ำตั้งแต่ 8โมง  *–เช้าสาดด*
                                          และจากดูลู่ทางแล้ว เรามาจบกันที่ร้าน ช้อปเปอร ร้านอารมณเหมือนอยู่ฮาวาย*–ม่อนบอก*–กรูก้อไม่เคยไป*–เต็มไปด้วย หนุ่มๆสาวๆได้พักสายตากันบั้ง!!!!*–ร้านนี้มันสมาก*—มีฝรั่งเล่นกีต้าโปร่ง1ตัว แต่โปรมาก สาวๆไม่ต้องพูดถึง เจริญตาสุดๆ สมกับเป็นทริปวัยหนุ่มที่ไม่ได้อะไร อย่างเรา55+
ว่าแล้วก้อชน!!!! ชนกันไปหลายเหยือกก้อกลับมาพักผ่อน ก่อนที่จะตื่นเช้า ไปดำน้ำกันซักกะหน่อย!!
-เป้าดีจัยจะได้ย้ายเกาะ

-ชนแก้วกับโจที่ร้านชอบเปอร หาดทรายรี

-ตั้งใจถ่ายเป้า แต่ดันมีสายตาอาฆาตมองมา ก้อแฟนมรึงสวยนิ แสรดดดดดดดดด***

                                        และเช้าวันดำน้ำก้อมาถึง +อากาศป่วยเริ่มแสดงเดชประปราย เรยกดยาซะ!!! โอเช สู้*–และก้อมีรถมารับไปยังท่าเรือ และนำทุกทั่นไปดำน้ำกัล!! *—ทริปที่เราซื้อมานี้ จะพาไปดำน้ำรอบเกาะเต่า-นางยวน/ดำน้ำสน็อคเกิล/  *–และเรือลำน้อยก้อพาเราไปยังจุดแรก คือ ชารคพ้อย ครับ เราจะไปดู ฉลามกัล!!!!! ฮัดช่า!
โจบอกว่า ฉลามเนี่ย หาดูยาก บางทริปเค้า เหมาเรือกันไปดูแต่เข้ามืด *–เราลุ้นว่าจะได้เจอมั้ย*–ฉลามที่จะไปดูคือฉลามหูดำนะครับ ไม่กัด*—- จุดแรก ม่อนเป้า นำดิ่งไปก่อน ผมสาละวนกับการติดฟิน ปรับแว่นไปตามสไล ลงไปไม่พบอะไร แต่เป้าม่อนชิ่งพบก่อน *–ชะชะชช่า!!*—-ได้ไง ได้ไง*–55—แต่เนื่องจากคนทยอยเยอะขึ้นเรื่อยๆ ทำไห้โอกาสที่พบปะคุงฉลาม น้อยลงไป
แต่ตั้มยังไม่ถอดจับ ก้มหน้าก้มดำไปเรื่อยจนห่างผู้คน ได้ระยะ พอเงยหน้ามา ก้อจ๊ะเอ๋กัน *–ลัคกี้!!!*–แต่แอบเหวอ แม้ตัวแรกที่เจอจะแค่1เมตร*–แต่ไอ้ม่อนบอกที่เจอมันว่ายวน แหม๋สาด แอบหวั่น เราก้อเรยแก้เขิลด้วยการว่ายๆวนๆตามมัน ดูเชิงกันไป จากนั้นเหนอะไร ไวไว ปรากด วนกลับมาอีกรอบ เจอพี่ไหญ่ตัวยาว2เมตรกว่า ไหญ่กว่าตัวกรู!!! ตั้มนิ่ง ทำตัวนิ่ง *–พี่ท่านว่ายพุ่งมา
พร้อมเหาฉลามตัวเท่าแขน!! ระทึกดี ว่ายไปว่ายมาแล้วก้อจากไป เนื่องจากมีกลุ่มคนไทย เฮฮาเสียงดังมาแต่ไกล ฉลามก้อจากไป พร้อมกับถึงเวลาเปลียนจุด
**ขอฝากเพื่อนที่จะไปเที่ยวกันนะครับ รู้ว่าสนุกแต่เฮฮามาไป ธรรมชาติเค้าก้อไม่เล่นด้วยกับเรานะครับ ปลาหนีหมด***
และก้อได้แวะชมความงาม เหล่าฝูงปลาอีกหลายจุด *–ได้พบปลาแปลกๆมากมายเช่น ปลาวัว*–เพิ่งรู้ว่าแมร่งดุ*–ฝูงปลาหมึก*–ลัคกี้!!!*–รู้สึกโชคดีมากที่มาในครั้งนี้ และเสียดายที่ไม่ได้ซื้อกล้องใต้น้ำมา*–เซง*—และสุดท้าย เรือพาไปทิ้งที่เกาะนางยวน 2ชม เสียค่าเข้าเกาะคนละ30/คน นางยวนมีกฎห้ามพกฟินเข้านะครับ เพราะตอนนี้ปะการังเกิดไหม่ๆเยอะทีเดียว จากปีที่แล้วที่มาช่วง พค. ปีนนี้ น้ำเยอะมาก ดีจัย!!*—-ปีที่แล้วน้ำน้อยไปหน่อย
และพบฝูงปลานกแก้ว และปลาอื่นๆมากมาย ปลาเยอะมาก สาวๆก้อเยอะเช่นกัน และในทริปนี่เราก้อมีรหัสมือสำหรับดำน้ำกันเพื่อฟามปลอดภัยด้วย ;)))*—-หึหึหึ
และจบวันดำน้ำแสนสนุกและคืนสุดท้ายบนเกาะเต่า หลังจากหาซื้อตั๋วกลับกันแล้ว อาการป่วยแมร่งกำเริบอย่างจิงจัง คืนสุดท้ายแห่งท้องทะเล ผมเรยต้องนอนไข้แดกมองมุ้งไปอย่าช้ำใจ ปล่อยไอ้น้องซุดซ่าไปสั่งลากับช้อบเปอร เราก้อช้ำๆไข้แดกไปยันเช้า เจอไอ้น้องโชวรุปแล้ว รู้สึกพลาด พลาด และพลาด!!!!
ช่างมันแล้วเราจะมาไหม่ มาตะลุยเกาะเต้า/เอ้ยเต่า!!อย่างจิงจังอีกครา;)))
-แดดร้อนแต่เราก้อรักแดด

-กลับจากดำน้ำกับชิลๆกับบลูวิน

-คืนสุดท้ายที่ไม่มีผมT_T โจสดชื่น และม่อนดารคไซด!!

-สดชื่นกันเจงๆพวกเมิง

-แล้วมึงบอกว่าไม่สนุกหรอกเพ่!!!!!!!!!!!!สาดดดดดดดดดด

                                       และก้อจบไปด้วยดีกับทริปพะงันคนหนุ่ม กลับกทมด้วยร่างกายผุผัง แต่เราก้อเที่ยว เมาเต็มที่!!!ใจอยากจะไหลต่อ แต่ด้วยภาระหน้าที่จำต้องกลับ แล้วเราจะกลับมาอีก!! อีกไม่นานfor sure!!!  ประทับจัยวัยหนุ่มมาก ;))
ส่วนข้อมูลเกาะเต่า มีไม่มาก เนื่องด้วยยังไม่ได้สำรวจอย่างจิงจังซักที เอาเป็นว่า น่าเที่ยว สำหรับผู้มีเวลาไม่มาก มาดำน้ำกันนะครับ แค่น้ำตื้นก้อสุดยอด!!ชาวเดคอย่าลืมมาบลู  วินนะครับ ที่พักดีมาก
ที่พัก blue wind มีราคาง350 ยัน1400 เลือกได้ตามกำลังทรัพครับ ที่พักเปนโฮมเบอรเกอรี่ด้วย อร่อยมาก และพาสต้าอร่อยสุดๆห้ามพลาด เรื่องดำน้ำ หรือรถเช่า ติดต่อทางที่พักได้เรย โลด!!!!
การเดินทางจากกทม มาเกาะเต้า เรวจี้ดโดย ลมพระยา ราคา ประมาณ900 และ1100 ไปพะงัน ถึงเกาะเต่า8.30 ออกจากกทม 20.40 เร็วทันจัย!!!
– http://kohtaotoday.com/rooms_blue_wind_bakery_and_resort_kohtao_E.html
– http://www.travbuddy.com/Blue-Wind-Bakery-and-Resort-v191440

-แล้วเจอกันไหม่นะเกาะเต่า!!!

                                      สุดท้ายนี้ สแปงกี้อยากจะขอขอบคุณ
-คุณแม่ที่อัดยาเข้าเส้นและมอบเหล่ายาเม็ดมากันตายไห้ลูกชายได้ไปซิ่ง;))ขอบคุณครับ
-คุนแฟน ที่ยอมปล่อยเราไปหนุ่มๆ และมารอรับกลับ แม้ว่าเรือจะเลท ถึง กทม ดึกก้อตาม;)
-ไอ้น้องรัก ทั้งสอง เป้า ม่อน ที่มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้าน และไม่ได้อะไร!! สนุกมาก ไว้ไปกันหนุ่มๆอีกนะเฟ้ย
-เจ้โบวี่แห่งเกาะพะงัน และโอเชี่ยนวิว ขอบคุณสำหรับการดูแลตลอดทริปนะครับพี่ ผมจะไปอีก หาดขอมจะเป็นจุดพักจัยของผมไปตลอดกาล ล ล ลลลลลล;))
-น้องบิ้กแห่งหาดขอม สำหรับการดูแล เทคแครเช่นกัน ประทับจัย และขอบคุณสำหรับค้อกเทลที่บอกว่าหวาน นี่มันเหล้านิ!!!!;))
-สาวๆนานาชาติที่หาดท้องนายปานน้อย/คืนฟูลมูนปาตี้ สำหรับความกุกกิ้กกระดุกกระดิกได้;)))
-น้องโจแห่งเกาะสำหรับการดูแลต่างที่จัดไห้ แล้วจะแวะไปเยี่ยมเยือนอีกนะ
-ชอปเปอร ร้านแหล่มๆ
-สาวๆนานาชาติที่หาดทรายรี ครัยไม่ไปไม่รู้หรอก หึหึหึ;)))
-ขอบคุณการต้อนรับของฝูงปลา ผืนน้ำที่ไม่ค่อยมีแตนทะเล และปลาสีดำที่กัดกรู มึงเป็นปลากัดเรอะ!!!
-สุดท้ายขอบคุณเกาะพะงันที่ยังคงเป็นที่พักกายจัย มิเสื่อมครา เราจะพบกันอีก ตลอดไป จรกว่าจะหมดแรงเดินทาง
ฮัดช่า จบซะที!!
ขอบพระคุณ
รักเช่นเคยเหมือนที่เคยเป็น
ตั้ม สแปงกี้ ขี้โม้;)

                                               
                                     หลังตัดจำจากลาจากหาดขอมสุดชิล ก้อได้เวลาเดินทางต่อตามแผนการคนหนุ่มอย่างเรา จุดหมายต่อไป หาดท้องนายปานน้อย สวรรค์บนดิน สุดแสนจะโรแมนติค!!!*—-ถ้าไปกะแฟน!!*—แต่นี่ไปหนุ่มๆจะได้มีอาร้าย!!!!
หุหุหุ*–ไม่รู้อะไร *–หุหุหุ หาดท้องนายปานน้อยเนี่ย นอกจากหาดที่สงบ สวย หาดทรายสวย และไม่พลุกพล่านจนเกินไปแล้ว *–สาวๆหุ่นดีดี ดูดีมีสไตล์ มักจะมาเกรียมแดดที่นี่กัน!!!*—พิสูจน์มากะตัวหลายปีแล้น!!!โผ้มมาทุกปี!!+แม้แต่บิ้กยังคอนเฟริม!!!
โดยตอนแรกตั้งใจว่าจะมาทางเรือเนื่องจากเร็วกว่า และ อลิซ สาวสเปนได้จองเรือไว้ *–เราจะขอแจม!!*— แต่คืนก่อนจากพายุเข้า เช้าวันเดินทางทะเลก้อมีคลื่นสูงมาก *–เราไม่เห็นเรืออกซักลำ*—อุตส่าเตรียมชุดลุยน้ำ*–สาวอลิซเรยติดต่อรถมาแทน ในราคา400/คน
โอเย กราเซีย!!!*—หลังจากยืนดูอลิซร่ำลากับบิ้กสุดเลิฟให้เป็นที่ตาร้อนจนพอจัยแล้ว ล้อหมุน ข้ามเขาจากหาดขอม สู่โฉลกหลำ เลี้ยวซ้ายวิ่งตรงมายังบ้านใต้ เลี้ยวซ้ายเริ่มข้ามตัดเขาเป็นระยะ10กม!!  เส้นทางมาท้องนายปานน้อยนี่ ทำมะชาดสวยงามมาก เพราะมันตัดป่า ตัดเขา ทางสูงชันชวนระทึก!!!
อากาศเย็นสบายเพราะต้นไม้ที่หนาทึบได้กรองแดดอันแผดเผาออกไป*–นี่รักษ์ป่า*—-/สามารถดูรุปเส้นทางได้จากhi5และmyspace นะครับ ถ่ายมาปีที่แล้ว/****—-ระหว่างทางได้สนทนาเฮฮากะสาวอลิซบ้าง กระชับมิตร  พอมาถึงท้องนายปานน้อยรถได้แวะมาไปส่งเทอยังอีกที่พักนึง
และแวะมาส่งเราที่จุดหมายของเรา บ้านปานบุรี วิลเลจ*—- ที่นี่ผมได้มาพักผ่อนหลายครั้งนัก*—รักมาก*–ด้วยความรมรื่น +การออกแบบที่อิงธรรมชาติ+อาหารอร่อย+และโรแมนติคกับบรรยากาศ *–เหมาะนักมากะคุณแฟน;)
หลังจากเชคอิน แยกย้ายเอาของไปเก็บ เราชาวแก้งคก้อมาหาอาหาร*–แดก*–กันที่ร้านอาหารของที่พัก*–และเชคของ!!!! อื้มมมมมม*—ไม่ผิดหวังจิงๆครับทั่น ขาว/แทน/ขายาว/บลอนด์ ครบรส!!!*–3กระเหรี่ยงละเมียดข้าวไปด้วยใจโอชา!!!*–หึหึหึ*—-และเข้าบ่าย พายุมาฝนตก คลื่นที่สูงมาก อย่างที่เราไม่คิดว่าจะได้เห็น!!!
สาวๆหนีฝน!!*—จนเราอยากจะเข้าไปช่วยเทอกันฝน*–แต่แฟนเทอจะชกเอา*—–อย่างที่บอกครับด้วยหาดนี้ก้อค่อนข้างสงบ และโรแมนติค จึงไม่แปลกที่หนุ่มสาวจะมากันเป็นคู่*—ไม่ได้อะไรเช่นเคย!!!*—–ไม่เปนไร เพียงได้เห็นก้อยินดี!!!—555+——

-2หนุ่มกระหายแดด เป้าผู้บันทึกภาพทะเลอย่างตั้งใจ แม้ใจจะอยากถ่ายที่หาดแทน

-หน้าร้านอาหาร วันที่ฝนตั้งเค้า

-เหงาๆคิดถึงแฟนกัน ตามสไตล์คนดี อย่างเราๆ

-สำรวจคลื่น

                                   พอฝนหยุด เราก้อเปลี่ยนเสื้อเตรียมสำรวจหาด*–แม้จะไปทุกปี แต่ก้อมีดีให้สำรวจ*—สาวๆหายหมดเนื่องจากแดดหาย*–เศร้าชิท*—–กับทะเลที่คลื่นอย่างโหด!!*—คลื่นลูกยักษ!!!*–แม่เจ้ามาทะเลหลายปีไม่เคยเจอคลื่นระห่ำเดือดขนาดนี้*—ผมม่อนได้พยายามลงน้ำไปลองเชิง คลื่นซัดกันจนเจ็บตัวไปตามๆกัน
คลื่นสูงขนาดที่ว่า มีหนุ่มเซริฟบอย เล่นบอดี้บอรดได้ *–แม่งเท่อยู่คนเดียว*–สาด*–นึกภาพ เจ บอย จากหนังเรื่อง ลอรดออฟฟด็อคทาวว์ *–แม่งเรย*—เล่นไป ขึ้นมาก้อไปนั่งคุยกะสาวห้องนู่นห้องนนี้ แมร่งฮอตจิง!!!*—3กระเหรี่ยงตาร้อนอีกครา………..
และเราก้อลงน้ำกัน ผมพกแว่นตาว่ายน้ำคู่จัยไปด้วย กันเหนียว หลังจากพยายามที่จะหัดเล่น บอดี้เซริฟ อยู่หลายรอบ แตค่ไม่ได้เรื่องได้ราว นอกจากเจอคลื่นอัด กระแทกกันหน้าบู้บี้/สำลักน้ำ/คลื่นกระแทกซัดลอยไปหัวกระแทกกะไอ้เป้าอีกรอบ*–55—อนาถจัย *–และแว่นน้ำตาว่ายน้ำก้อเจอคลื่นซัดหายไป เศร้ามั่ก*–ขอไว้อาลัยแว่นตาคู่จัยด้วย
***—บอดี้เซริฟ ไม่ใช่เล่นเซิฟบอรด เป็นการพอคลื่นเริ่มม้วนตัวมา เราก้อพยายามว่ายขึ้นเอาตัวไปลอยอยู่บนตัวคลื่น เมื่อเข้าที่เข้าทางเราจะลอยมากะคลื่นพร้อมไหล ลงมาจนคลื่นทิ้งตัว มันส!!!มาก!!! ส่วนบอดี้บอรด จะคล้ายกับโฟมว่ายนน้ำแต่แผ่นไหญ่กว่า*****
หลังจากสำนักน้ำ หน้าบูบี้จนเป็นที่พอจัยแล้ว เราตัดสินจัยจะหาน้ำเกาะดื่มแก้ช้ำจัย/ใน*— ที่ท้องนายปานจะมีช่าง happy hour.คือเครื่องดื่ม ค้อกเทลจะลดราคา เราเรียกมันว่า beer time!!!!**—-5555+ หลังจากที่มึนๆกันไปแล้ว ก้อแยกย้ายไปพักเหนื่อย เพื่อสู้ศึกยามค่ำคืน ตามหากันสิว่า สาวๆเกรียมแดดที่เหนกัล ยามค่ำเทอจะอยู่ที่ได๋;))
คืนแรกที่ท้องนายปาน เราเริ่มที่บารชิล ตรงเกือบสุดหาด เพื่อเชคของ*–แหม๋ สาวหายหมด*—หมดเหยือก ต่อที่กันที่ร้าน ฟริบ ฟร้อบ เพราะมีพูลเล่นฟรี *–มีสาวๆบ้าง แต่ก้อไม่ได้อะไร จบค่ำคืนแรกแบบเมาๆ……………….
วันต่อมา ก้อไม่ต่างจากเดิม หลังจากทำธุระส่วนตัวกัน*–ขี้!!*—ก้อมาสำรวจหาด *–เล่นน้ำ พยายามหัดบอดี้เสริฟโต้คลื่น*–วันนี้ดี แดดดี สาวๆเพียบ ทั้งวิโนน่า ไรเดอร เพเนโลเป้ครูซ หรือจะสาวรอคซี่ทั้งหลาย โอวววววว*–สวรรค์บนดิน *—แม้ไม่ได้อะไร ก้อ ชิลลลลลลลลลลลลลลลล;)))))))))))เจออลิซแวะมาทักทาย และจอยแฮงคเอ้ากันคืน พรุ่งนี้
แต่คืนนี้ บารด้ายนัยมีปาร์ตี้นะ!!!*–ความหวังชายหนุ่มอย่างเราเริ่มก่อตัว หึหึหึ*—-/ *ที่ท้องนายปาน จะมี บาร2บาร จัดปาตี้เป็นประจำทุกคืนวันจันที่จังเกิ้ลบาร กับวันสุกที่ไฮเวยบาร*/ช่วงค่ำ แยกย้ายไปพักกาย แต่ม่อนผู้รักการดื่มเบียร แม่งบิ้ว กินเบียรริมหาดอยู่คนเดียว รอปาตี้ *–แสรดดดดดดดดด*——คึกไปไหน  ช่วง3ทุ่มหลังจากออกไปเชคเนต และได้ทักทายกับหนุ่มเซริฟบอย
ก้อรวมทีมไปหาม่อน เพื่อจะไปปาตี้กัน!!!*–แต่พอไปถึงจังเกิ้ล *–บัดซบ*–ผีหลอก*–ไม่มีคน!!!!!*—เศร้าม่อนเศร้า*—เรยต้องพาม่อนกลับมาปลอบจัยกันที่พริบพร็อบ แทงพูลเมาปลิ้นกันไป*—เที่ยงคืนจะกลับมานอน ม่อนขอไปเชคของอีกที*—ปรากดว่าคนเพียบ*—ถึงบางอ้อกันว่าคนจะมาประมาณเที่ยงคืน หลังจากร้านอาหารริมหาดปิด*——ก้อสนุกเฮฮา เสพสาวยักย้ายส่ายตัวกันไป
ได้ชิล*–*–พอส่องมองดีดี พนักงานที่บ้านปานบุรีก้อมาเที่ยว กันเต็มไปหมด เละเทะกันทั้ง*—เช้ามาเจอหน้ากันทำเขิลนะหลวง!!!*—เครียรมั้ย!!!55+   —-ปิดท้ายด้วยโรตีสุดอร่อย*–แม้ตื่นเช้ามาจะลำบากตูด!!!!!

– beer time!!!แดกแมร่งทุกวัน

-ตีซี้กะเจ้าถิ่น

-โรตี อร่อยปากลำบากตูด!!

-อลิซ เพื่อนไหม่ ;)ซาลู!!!

-มุมชิลที่ท้องนายปาน

                                  วันสุดท้ายที่ท้องนายปาน ตั้ม ม่อน บรรลุการเล่นบอดี้เซริฟ ได้เท่ โชว สาวกะเค้ามั่ง ดุจดั่ง แมวน้ำน้อยที่ลอยมาเหนือคลื่น*—เหนือๆ*—แต่ไม่ได้อะไร้!!!*—ได้สบตาทักทายสาวตาคม สายร็อคซี่กันบ้างพอเปนน้ำจิ้ม และยามเยนกับมาจิบเบียรดูสาวๆเล่นลิมโบวร็อคกันที่ชายหาดด้วยจัยระทึก!!!!!*—หนุ่มๆจิงๆ*—-ยามค่ำก้อได้ไปดื่มกันที่พริบฟรอบกับกะอลิซเปนการสั่งลา แลกเปลี่ยน พาสาเรื่องราว ชิล!!!
ปิดท้ายด้วยแฮนดซั่มแซนวิช  ร้านเบอรเกอรโฮมเมดที่ขึ้นชื่อของท้องนายปานน้อยมาเป็นสิบๆปี อร่อย!!! และเช่นเคย  อร่อยปากลำบากตูดในยามเช้า555++++++แสรดดดดดดดดดดด
เช้ามาก้อได้เวลาเคลื่อนพล ย้ายเกาะไปยังเกาะเต่า เพื่อดำน้ำและพบป่ะ โจ รุ่นน้องจิวที่ผันตัวไปทำงานที่เกาะ แม้จะหวั่นว่าจะเจอพายุฝนมั้ย แต่เราก้อไป!!!*—–แวะที่ท้องศาลา เดินเล่น ฝนตกเซงเป้ด ตอนแรกกะซื้อกล้องถ่ายใต้น้ำแต่เหนฝนกตก เรยไม่ได้ซื้อ และมารู้ว่าเราพลาด!!!*—สุดท้ายที่ท่าเรือ จำจัยจากลาสาวๆ *–พอเรือมา ดั้นเจอ วิโนน่า หมายเลข2!!! น่ารักไปไหน!!!*–อยากตะโกน!!!*–555*–แทบจะฉีกตั๋วทิ้งแสรดดดดดดด
แต่ชีวิตต้องเดินทางต่อ หวังว่าเราจะเจอกันอีก*–ฝันไปเหอะ*——และเรือแคททามาลานนนนนนนน ก้อพอเราล่องลอยไปเกาะเต่า!!! meet joe ล่ำ+++
***ข้อมูล**
หาดท้องนายปานน้อย สุขสงบ แต่มีกิจกรรมไห้ทำ ไม่เหงามาก เหมาะแก่การพาแฟนไป หรือจะไปหนุ่มๆไห้ช้ำจัยก้อไม่มีครัยว่า หาดสวย ทรายดี เหมาะแก่การเล่นน้ำ หาดทรายยาวไม่มีดงกินกอลั่ม /การเดินทางจากท้องศาลา จะติดต่อจากทางที่พักหรือนั่งรถสองแถวมาก้อได้ ประมาน200/คน
ระยะ10กม ตัดข้าม ป่า เขามา สวยงาม ที่พักที่บ้านปานบุรี ผมพักห้องพัดลม การเด้นวิว 500/คืน ห้องมีตั้งแต่500-2000โดยประมาณ วิวดีดี ก้อราคาต่างกันไป  มีห้องแอรด้วย ถ้าขี้ร้อน*–แต่มาเกาะอยู่แอร แนะนำไห้อยู่บ้าน*— อาหารทางบีช บาร ขึ้นชื่อ หรือจะแวะไปกิน บาบีคิวที่ร้านสุดหาดฝั่งขวาก้อ อร่อย!!
contact*-   www.baanpanburivillage.com    / +66(0) 7723 8593 *+66(0) 7723 8599*

-มุมสูง คลื่นลูกไหญ่เห้ๆ

-อีกมุมที่ซ่อนตัวอยู่

-สะพานไม้ที่เลาะเขาระหว่างท้องนายปานน้อยกับไหญ่

-วิวสวยๆเด๋วจะไปหาไปกินแต่เบียร!!!

– happy hour!!!!!!!!;))

-หาดท้องนายปานน้อย

-ทะเลแสนงามที่ยากจะลืมเลือน ขอเก็บมาเพียงความทรงจำ;)

-flip flop bar

-แดกแมร่งทุกวันนะมึง

-ชิลชิล

-ชิลชิลชิล

-และชิลชิลชิล แอนด ชิล

-ปารตี้ที่จังเกิ้ลบาร์

-สำหรับคนแฮนซั่ม อย่างเราๆ

ร่ายกันไปซะยาวกับตำนานก่อนการเดินทางของกระผม( -___-”)อย่าเพิ่งเบื่อกัล *–มันยังอีกเยอะ!!!*—-55+ตัดบทมาเมื่อถึงท่าเทียบเรือพะงันสากล ชะชชะช่ามาซีลอน
วู้ ไข้ไม่ค่อยมีแล้ว แต่ก้อยังอดห่วงไม่ได้ *–ช่างแมร่ง *–ถึงท่าเรือ ก้อได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดีจาก เจ้โบวี่ พี่สาวสุดสวยผู้เป็นเจ้าของที่พักที่เราชาวคนหนุ่มจะไปฝากผีฝากไข้กัล;) พี่เจ้โบวี่ ก้อต้อนรับโดยการพาขับรถไปทานขนมจีนปักใต้แสนอร่อย!!
อร่อยจริง!!*—ผมเคยได้น้องยักเพื่อนม่อนพามากินเมื่อปีก่อน ดีจัยมากที่ร้านนี้ยังอยู่ งานนี้น้องตั้มอ้วนขอ2 เนื่องจากต้องทานเผื่อสุดที่รักไม่ได้มาด้วย*–พี่จะเก็บกากไปฝากเทอ*–ล้อเล่นครับแม่;)..ทูน ..กหม่อมlol
และก้อได้หาซื้ออุปกรณโทรสัพสายชาร์ตที่ลืมเอามา และซื้อยาพาราและยาอื่นไปตุน เพราะรู้แน่ว่าเรายังไม่หาย ผ่านร้านค้าก้อได้รับการทักทายจากชาวเกาะพะงัน “วันนี้ฟูลมูนนะ เจอกันหาดริ้น” ผมเอง ได้แต่ยิ้มแห้ง เพราะยังหวั่นกับอาการป่วย แต่ใจนะหรอ หึหึ
แม่งไปทาสีสะท้อนแสงรอแห้งอยู่หาดริ้นแล้วเพ่!!*—ซ่า*– และม่อนก้อติดรถเจ้โบวี่ ไปหาซื้อกางเกงเล่นน้ำ ผม และเป้า ไอ้น้องสหายต่างวัย ก้อเดินเล่นอยู่ท้องศาลา พยายามทำเซอรเป็นไข่ย้อย *–ย้อยจิง*—-แวะซื้อยาร้านเจ้ปั๋ม ซึ่งเปนน้องสาวเจ้โบวี่ และละเลียดน้ำปั่นที่ร้านคุนแม่เจ้โบวี่ วู้
ดูฝรั่งไป ใจเฮฮา ลุ้นระลึกวัยหนุ่ม ตอนแรกมันก้อสนุกดีหรอก คึกคัก ซักพัก แมร่งร้อนนนนนนนนน!!!! หอบแดก…..กว่าเจ้โบจะมารับ ก้อแทบละลาย…55+แต่ก้อยินดีเช่นเคย
และเจ้โบก้อพาไปยังที่พัก ผ่านเส้นทางจากวกตุ่ม และได้ความรู้ใหม่ๆว่า เมืองมะก่อนอยู่ที่วกตุ่ม แล้วมาย้ายไปที่ท้องศาลาทีหลัง เพราะวกตุ่มน้ำตื้นมาก เรือเข้าลำบาก ลำบากต่อการคมนาคม อืมความรู้ๆ*–งานนี้ไม่ได้สำมะเรเทเมา เหมาะกะทริปเซอรเวยจิงๆ;)
จากวกตุ่มตัดมาถึงโฉลกหลำ เลี้ยวขวาข้ามเขาไปก้อจะเป็นหาดขอม ซึ่งปีก่อนผมพยายามไปด้วยมอไซ แต่ขอบอกใจไม่ถึง!!!*–ทางโหดมาก*—แต่ปีนี้ทางดีขึ้นแต่ก้อยังชันเหมือนเดิม*–ของงี้ต้องโฟรวีล แน่นอน!!!
**-สำหรับสาระเรื่องพื้นที่เกาะครัยอยากล้วงลึกลองเสริชหาเวบแผนที่เกาะพะงันเพื่ออรรถรสในการอ่าน**
                                     และล้อหยุดหมุนเอาบนเขา*–งง งง *—ไหนว่ามาทะเล*—อ้อสุดตรีนครับ ทำมะชาดมากกกก….แม้แต่โทรสัพก้อไม่มีสัญยาน  ไม่มีทางตัดลงหาด ต้องเดินตัดลงเขาเอา เจ๋งมะ นึกสภาพกระเป๋าใบควายแล้วต้องเดินลงเขามา แม้ว่าทางจะปรับระดับแล้ว แต่ก้อเหนื่อยครับพี่!!!*—–แต่ยินดีเช่นเดิมครับ
และก้อมาถึงที่พัก ” Ocean view” เจ้โบ มาส่งและรีบไปทำธุระต่อ*–ขอบคุณครับ*—และรับช่วงต่อ โดย บิ้ก เพื่อนของม่อน หนุ่มเมืองกรุงที่ละทิ้งแสงสี มาเสพผืนฟ้า หาดทรายเป็นเวลาหลายปี ตอนนี้บิ้กเปนเดกเกาะ’งัน ม่ายพรือ ม่ายพรือ;) หลังจากต้อนรับขับสู้ด้วยน้ำเกาะตราสิง ขวดสีชากันไป

*–น้ำเกาะขวดสีชา เครื่องดื่มสำคัญตลอดทริป พี่ต้อดครับ พี่อยากมาเป็นสอปนเซอรให้เรามั้ย!!!

                           ผมก้อขอแยกย้ายไปเข้าที่พัก ขอหลับพักกายซักงีบ ส่วนม่อนเป้า ยังคงนั่งคุยกับน้ำเกาะขวดสีชา หยั่งกับไม่ได้พบป่ะกันมานานหลายปี*—ห่า*——จนบ่ายแก่ๆผมตื่นมาเจอน้องทั้ง2ด้วยใจคักคัก+เมา *—เพ่ๆเล่นน้ำเพ่*—–เออๆตามไป*—–ด้วยความเมาและความคะนองของคนหนุ่ม น้องทั้ง2ก้อเฮโลไปลากเรือคายัค ไปซิ่งพร้อม สน็อคเกิ้ล+ฟิน
ที่ทางที่พักมีบริการ ผมยืนดูน้องพายเรือลับตาไป*–ซึ้ง*—ทำไม*—- ผมก้อแวะไปทำธุระส่วนตัว*–ไปขี้!!นั่นเอง*— หลังจากนั้นเหนว่าแดดร่มลมตก เรยเปลี่ยนชุดลงเล่นน้ำ และนำแว่นสน็อคเกิ้ลไหม่ไปได้ด้วย*–เห่อ*—
โดยไม่ลืมพกรองเท้าแตะไปด้วย *–เนื่องจากภูมิทัศน์ที่หาดขอมนี่ เปนหาดที่นิยมมาดำน้ำอันดับ2ของเกาะ*–อันดับ1แม่หาด*—ลักษณะของหาดเปนหาดปะการัง+หิน ส่วนทรายจะน้อย มาก พอออกไปหน่อยจะมีดงหิน+ซากปะการังตาย โผล่เหนือน้ำมา *–ดงหินปราบเซียน*–หรืออีกนัยนึงคือดงหินกอลั่ม!!!*—-เพราะการที่จะข้ามดงหินอันแหลมคมไปนั้น คุณไม่สามารถเดินเก๋า
ตัวตั้งฉาก90องศาแมนๆไปได้ *–ผมลองแล้ว ล้มขากระแทกหิน ได้แผลแรกรับวันแรก*–คุณต้องคืบคลานดั่งกอลั่มหาปลา ค่อยขยับไป ไทย-เทศเป็นหมด!!!เราเรยต้องพกรองเท้าแตะติดตัวไปด้วยนั่นเอง
                ***เฉียด!!****                  
                                          พอข้ามดงหินไปได้กะลงดำสน็อคเกิ้ลได้ทันที สวยงาม ฝูงปลา*— พอไปถึงจุดที่เริ่มจะลึก ผมก้อเริ่มองหาตัวช่วย*–เรือแคนนูและไอ้น้อง!!! แม่งอยู่ไหน อ้อเหนอยู่ไกลๆ*—-เห้ยๆรับกูหน่อย เหนไอ้ม่อนโบกมือไหวๆ  *–ใจชื้น ว่ายออกไปกะไปเกาะ  ว่ายออกไปทำไม พวกมันพายออกไปไกลทุกทีๆ ชักยังไงๆ*–เห้ยสัดมารับกรูหน่อย เรื่อมเหนื่อย เริ่มลึก
พอสายตาเริ่มอยู่ในระยะชัด อ้ะทำมันนั่งคร่อมเรือมาวะ *–ห่า*—แมร่งพายเรือคว่ำมานี่ห่า*–เล่นท่ายาก*–คนเมานี่แมร่งคะนองจิง*—เราก้อว่ายไปเกาะ *–เพียงแค่แตะปุ้บ เรือแมร่งคว่ำปั้บ!!*–สาด*—พายไงของมึงว้า*—-เหมือนดั่งมีมือลึกลับจับเรื่อคว่ำตลอดเวลาทุกครั้งที่เป้าพยายามปีนไปนั่ง*—ฟิน สน็อคเกิ้ล พาย กระเจิง ผมก้อยังแมนๆว่ายไปตามเกบและพยายามไห้น้องนั่งดีดี
พอเก็บของไปไว้ มันขึ้นไป เรือแม่งคว่ำอีก *–คว่ำแล้ว*–คว่ำอีก*—สาด*—–เราก้อตามเกบทั้ง ฟิน แว่น พายไปหลายรอบ จนแม่งออกทะเลมาลึกขึ้นๆเรื่อยๆ *–เหนื่อยมากปนระทึกเพราะแม่งเริ่มมืด!!!*—ความกลัวเข้าครอบงำ เราจะเอาชีวิตมาทิ้งที่นี่หรือนี่!!!!
และผมก้อสังเกตุว่า อ้ะน้ำแม่งเข้าท้องเรือนี่หว่า คือ แคนนู ายักเนี่ยมันจะมีฝาดำๆ นั่นคือที่ปิดผนึกแพนโดร่า หาใช่ที่ใส่ของไม่*–ถ้ามันเปิดน้ำจะเข้าไปท้องเรือ แล้วเรือมันจะไม่สมดุล!!!!!*–ความรู้อีกแล้ว*—-แสดงว่าไอ้ฝาดำนี่แม่งเปิดตั้งแต่มันล่มกันครั้งแรก!!*–นี่หลังเค้าถึงว่าเมาไม่ขับ/พาย!!*—-เอาละวุ้ยทำไง*—สุดท้ายน้ำแม่งเข้าไปเต็มที่เรือจม!!!คือลอยอยู่แบบเสมอน้ำ*–
-หนักมาก!!! เราพยายามว่ายไป ลากเรือเข้าสู่ที่ตื้นที่สุด!!!ระทึก!!!*–ทุกคนใจอยู่ตีน*—-พายเริ่มหายไป1อัน*—ต่อมาสน็อคเกิ้ลจมไปอีก1*—บรรลัย!!*—-ม่อนรับหน้าที่ไปกู้แว่นที่จม ตั้มเป้าพยายามลากเรือเข้าที่ตื้น *–เหนื่อยมาก*–กูเพิ่งจะดีขึ้นจากการป่วยต้องมาเจอไรแบบนี้นิ!!*——ด้วยความตกจัยในตอนนั้น ผมพยายามที่จะหาทางเอาน้ำออกจากท้องเรือ *–ด้วยวิธีกาลักน้ำ!!55+
ห่า*–คือมันมีทางยกเรือที่หนักมากขึ้นได้เรย ในขณะที่ตัวเราเองก้อจมอยู่ใน้ำ—-เอาท่อสน็อคเกิ้ลมาดูดน้ำออก*–บ้าไปแล้ว*—สุดท้าย *–ส่งเป้าขึ้นไปหาสายยางมาดูดน้ำออกไห้เรือเบาพอที่จะลากเข้าไปได้*—เป้าไปฝั่งด้วยร่างกายดั่งผ่านศึก กลับมาพร้อมสายยางที่ยาวเท่าท่อสน็อคเกิ้ล!!!!*—–ห่าเอ้ย *–ไม่ได้ช่วยอะไร
สุดท้าย ขอลมฮึดสุดท้าย ลากเรือเข้าดงหิน หินบาดก้อทน เอาเรือมาเกยก่อน *—ฟ้าเริ่มมืด ม่อนถอนจัยกับการกู้แว่นดำน้ำและไม้พาย*—เข้าดงหิน มาช่วยกันยกเรือเทน้ำออก
แม่เจ้า!!!*—-น้ำแมร่งงงงงงเยอะสัด*—-พอเทน้ำได้พอเรือทรงตัวดีแล้ว ก้อนำเรือเข้าฝั่ง*—เจ้โบ ผู้ยืนชมการเฉียดตายของ3หนุ่ม ถือน้ำเกาะขวดสีชา รอเราอยู่*–เพราะคิดว่าเราสนุกกันมาก*—55+ ม่อนสารภาพว่าไม้พายหายและแว่นจม*–เจ้โบก้อไม่ได้ติดจัยอะไร *–ขอบคุณครับ—-ฟ้ามืดลง เราทั้ง3ช่วยกันยกเหลือเทน้ำออกไห้หมดจิงๆและปิดผนึกช่องดำแพนโดร่าอย่างแน่น!!*—แยกย้ายไปพักจัย
และเตรียมตัวไป full moon party+++

-บ้านน่ารักที่โอเชี่ยนวิว และเรือคายัคแห่งความทรงจำ และช่องดำแพนโดร่า!!อย่าคิดเปิดมันออก!!!   

                                                       ***FULLMOON PARTY!!ที่ไม่ได้อะไร!!!แต่ได้เมา!!!****      
                                                หลังจากพักกายพักจัย กับเหตุการณ์ระทึกขวัญวัยหนุ่มกันไป ก้อได้เวลาไปเฮฮาตามประสาคนหนุ่ม ใช่แล้น ฟูลมูนปาตี้;)*–ตอนแรกจัยผมก้อไม่ค่อยอยากไปเท่าไหร่นัก1.เพิ่งฉีดยามา กลัวไข้กลับ2.อยากพักเพราะไม่ได้นอนทั้งคืน แต่ก้อนะมาแล้ว ม่อนก้อชวนไปเหอะมาแล้ว เอ้าไปก้อไปวะ!!!5ทุ่ม บิ้ก ขันอาสาพาไปเที่ยว ก่อนไปเราก้อละเมียดน้ำเกาะขวดสีชา +แบล็คออนเดอะร็อคที่เตรียมมา
รอเวลาไปพลางๆ  ตอนแรกบิ้กบอกเด๋วมีฝรั่งไปด้วย เราก้อลุ้นขอสาวๆ;))))))เพราะตอนบ่ายเราเหนเทอมาพลิกตัวเกรียมแดดกันเพียบ แต่พอค่ำหาดขอมสุดจะเงียบมาก!!!หายไปไหนวะ!!! 55+
โอเช*–ถึงเวลาล้อเคลื่อน*—เราไปกันหนุ่มๆ4ทั่น*–ตอนแรกเจ้โบกะไปด้วย แต่หลับ หุหุ เรยเรยไปแบบหนุ่มๆ ลุ้นๆฝากชีวิตการเดินทางไว้กับบิ้ก เพราะเส้นทางจาดหาดขอมไปหาดริ้นเนี่ย แมร่งคนละฝาก*!!!*——ข้ามเขาลงเขา มีทางตรงเส้นทางโฉลกหลำถึงบ้านใต้ แล้วก้อข้ามเขาไปหาดริ้น *–หวาดเสียวบนคึกคัก *–ระหว่างรายทางเราพบเห็นบรรยากาศคึกคักมากมาย บารลูกเขียดเอย สาวบลอนเอย อูว ววว์
และมาถึงหาดริ้น *–อื้ม พลุกพล่าน คนเยอะทีเดียว แต่แอบเศร้า หาดริ้นวันนี้ต่างจากที่ผมเคยมาเมื่อหลายปีก่อนลิบลับ การเป็นเมืองเลกๆเมืองนึงไปแล้วตึกรามเต็มไปหมด เห้อ*–เอาน่ะช่างมัน เกาะพะงัน ยังมีหาดสงบอารมณชิลๆแท้รออีกหลายหาด;) เมือ่หาที่จอดรถได้แล้ว ก้อเดินเท้าเข้าสู่งาน โอว สาวๆเพ้นตัวสีสันสะท้อนแสง แต่งตัวแฟนซี*–ผมไม่ขอพูดถึงหนุ่มๆให้มันสแลงจัย!!!ผมไปแบบแมนๆ!!!*—
เทือถึงตัวหาดที่จัดงาน อารมแรกก้อยัง งงๆมึนๆเพราะไปถึงก้อเกือบเที่ยงคืนแล้ว ทุกคนมันส์!!!*–แต่เรามึน!!*—เชเช เอาละ คงต้องดื่มน้ำเกาะกันก่อน ว่าแล้วก้อจัดมา4;)*–ชุดแรกนี้ขอเปนน้ำเกาะดาวแดงก่อน เบาๆ  หล่อ ๆ ผ่านไปจัดมาอีก4*—อืมๆๆคราวนี้สีชา*–เอาละต้องเมาดิบกันก่อนมั้ย *–เริ่มมันสเรย!!*–เต้นแมร่ง!!!!!!!!*—เข้าทาง จากฝูงคนที่แหวกไห้เรายืนมึนๆเริ่มาเบียดเสียด สาวๆที่เดินผ่านตา ไอ้หวังอย่างเรา*–ใช้คำว่าว่าเราๆ*–อย่าไปกลัวนะไอ้น้อง!!*—
เราแม่งได้เหลี่ยมมังกร!!*—หน้าบาร*–ดูสาวๆ มาซื้อเครื่องดื่ม เต้นไป ตามองสเตรท แล้วก้อ อืมนะ*—เรารู้ๆกัน*–เป็นอะไรที่สะบานาเฮ้มาก***ติดเรทเดกต่ำกว่า18 ควรมีผู้ปกครองชี้แนะ*—-แต่หนุ่มใกล้เลข3อย่างเราๆ **แหกตาดู!!!!55+**—-สาด*—คงเข้าจัยอารมหนุ่มๆที่สาวบิกินี่ โยกย้ายรอบๆตัว*–ฉิบหาย*–เผลอบอก!!!*—ไหนจะสาวยุ่นที่มาเต้นกุ้กกิ้กกะดุกกะดิ้กใกล้ๆ แม้สุดท้ายเทอจะไปกับหนุ่มล่ำก้อเหอะ….
หลังจากได้น้ำเกาะขวดชาไปจำนวนไม่อาจนับจำนวนขวดได้ *–คิดเอา ขวดเก่าไม่ทันหมด แมร่งมีขวดไหม่อยู่ในมืออีกแล้ว!!!!*—เรยต้องรีบดกขวดอุ่นไห้หมดเพราะขี้เกียจถือ*–ตัวเมา*—–เมือ่ความเมาบังเกิดความซ่าก้อตามมา *–ชาวคนหนุ่มเดินไปส่าย หน้าร้านนู้นออกร้านนี้ ไม่มีการเดินหลบ แทรกแม่งไปหน้า เบียดๆผู้คน แหม๋ สนุกจิง ดื่มจนตี2 ก้อ*–ไม่ได้อะไร!!!!–*** มีการพักยกนั่งพักซักครู่ แล้วก้อ อยากปล่อยน้ำ
แรกๆก้อเนียนไปที่สุขา *–หลังเราเข้าสู่ทำมะชาด!!!*—ตามๆเค้าไป *—รองเท้าผ้าใบที่ใส่มาเริ่มเปนอุปสรรค*—–และแล้วก้อมีเหตุการณระทึก*–หลังจากทำธุระเบาเคล้าเลียคลื่นเสด *–เข้าฝั่ง*—ผมเจอจู่โจม!!!*–โดยเจ้ฝรั่งร่างยัก!!!*–ช่วยด้วย!!ผมมองหาเป้าเพื่อเปนหน่วยคุ้มกัน*–เป้าไม่เจอไม่ทำไรอะไรนึกจากบันทึกภาพไว้สาดดดดดดดดดด***—-หลังจากที่เทอกอดรัดฟัดเหวี่ยงแลพพุดไรอีกมากมาย เราก้อค่อยๆเริ่มชิ่งกลับไปหาบิ้กม่อน
โอว หลุดพ้น!!*—-หลังจากนั้นก้อส่ายกันไปเรื่อยจนใกล้ตี5*–ผมนั้นเครื่องติดอยากดื่มอีก*–แต่เป้าแพ้บายสลบไป1*–ม่อนก้อไม่ไหวและ อืด*–บิ้กแม่งคงคึกอยู่ แต่เหนท่าแบบนี้กลับดีกว่า *–เชเชกลับ พร้อมลากไอ้เป้ากลับ *–มึงเมานิ!!!*—โซซัดโซเซมาขึ้นรถ*–ซึ่งตอนแรกบิ้กเอ่ยว่าถ้าไม่ไหว หาที่จอดนอนก่อนนะ*–เรายินดี*–เพราะกลัวตาย!!!*–ทั้งนั้น*–แต่สุดท้ายเราก้อกลับ ผมนั่งกะบะหลังกะเป้า เพื่ออยาก สครีมโม่*–55+
ขากลับบิ้กซัดมาด้วยความเร็วแสง*—กูตื่นเต้นมาก*–เป้าหลับ*–ม่อนหลับ*–ผมนั่งลมตีหน้าลุ้ยระทึกตลอดเส้นทาง จนกระทั่งข้ามเขากลับสู่หาดขอม เปนเวลา6โมงเช้า แยกย้ายกันไปนอน*–ซะที
-ทีมคนหนุ่ม ณ หาดริ้น

-เละเทะ + เจ้ฝรั่งหน้าเหมือนแชร์ที่คิดว่าผมเป้นลุกที่หายไป รักกรูมาก*–ตัวไหญ่มาก

        ****วันชิลๆ ณ หาดขอม*****

                             วันอังคารที่10 บ่ายสองคุณทำไรกันอยู่ครับ?ทำงาน? คร่ำเครียดหน้าจอคอมพ์? *—ส่วนเรา3หนุ่มนั้น ค่อยลุกขึ้นมาจากที่นอนที่โคตรร้อน *–หาดขอมยังปั่นไฟใช้อยู่นะครับ เปิดตอน6โมงเยน-7โมงเช้า **ทำมะชาดสุดๆ—-ลุกมาล้างตาแปรงฟัน หาไรกินแบบแฮงค์ๆและก้อเลือกหากิจกรรมชิลๆกัน หลังจากผ่านวันอันยาวนานไป;)
ม่อนเลือกที่จะออกไปยืนตกหมึกที่ผาสูง *-ตั้มเป้าเลือกที่จะไปดำน้ำผ่านเรือ ซึ่งเปนกิจกรรมชิลๆที่เราทำกันทุกวัน มิได้ขาด หลังจากที่ที่เราผ่านค่ำคืน*–ที่ไม่ได้อะไร!!—จัยเราก้อไห้กับกิจกรรมทางน้ำ*–เราสปอตแมน!!!
อยากจะบอกว่า ชีวิตที่เรื่อยเปื่อยที่หาดขอมนี่มัน ชิลมาก!!!-*–เราแมร่งอยากจะสักคำว่าโค-ตะ-ระ-ชิลที่หาดขอมไว้ที่หน้าผากจิง!!!*—ไห้ดิ้นตายดิ!!! วันๆ ตื่น กินข้าว เล่นน้ำ ดูปลา ตกปลา กินเบียร นอน สงบๆ*-ที่ไม่ได้อะไร!!*–
หาดขอมเป็นอะไรที่สงบมากจิงๆ ถ้าหากคุณเบื่อเมือง มาที่นี่ครับ สงบมาก น้ำดี แม้จะเล่นน้ำได้น้อยแต่ก้อมีการดำสน็อคเกิ้ลเปนกิจกรรมที่คุนทำได้ไม่มีเบื่อ*–ถ้าคุณชอบ***กลางคืนก้อไม่มีผับบารมาเปิดเพลงเหมือนหาดดังๆ สงบเงียบ4ทุ่มนี่เงียบมากกกกกกกกกกกกกกกก ชิลสะสะสราดเรยครับ ไม่รู้จะเอ่ยคำไหนจิงๆ
-ม่อนผู้สดชื่นหลังฟูลมูน พร้อมจะไปตกหมึก ที่ไม่รู้จะได้อะไรมั้ย!!

-แผ่นหลังอันอบอุ่นของเป้า ผู้รักการพายเรือ และตั้มผู้รักการดำน้ำ/ตายน้ำตื้น

-ฝูงปลามาทักทาย

-กรูชิล!!!!สาดดดดดดดดดดดดดด

-น้ำใสๆที่หาดขอม

-อีกมุมหนึ่ง

-อีกมุมนึง *–คิดชื่อไม่ออก

-กิจกรรมลับสมองยามชิล *–ชนะไม่ได้อะไร!!แต่ได้หมา!!!

-สามหนุ่มในยามที่ผมชิ่งไปนอน ม่อนนักดื่ม/บิ้ก หน้าบาร์/เป้า ช่างภาพตลอดทริป ทริปไม่ได้อะไร!!!

               ***โฉลกหลำ รำซิ่งปะทะทีโบน การกุศล!!!และการปะทะความเมานานาชาติ****
                                     เข้าสู่วันที่3หลังจากชิลๆกันมาซักพักวันนี้เราตั้ใจออกไปสำรวจเกาะนอกหาดของกันบ้าง โดยเจ้โบพาออกไปหารถเช่า ตั้มอยากซัดATV  ได้มาคันนึงในราคา700/24ชม ถูกมาก*–มัดจำ2พัน*—ม่อน เริ่มแรกอยากได้ฟีโน เป้นกอลฟ/ไมค *-สุดท้ายจบลงที่คลิก ในราคาประมาน200/24ชม  จุดแรกเราแวะไปชมแม่หาด หลังจากเสพทะเลในชุดบิกินนี่ชุดหายร้อนแล้ว เราสำรวจเส้นทางจาก แม่หาด-หาดยาว-วกตุ่ม โดยเส้นทางลัดเลาะเขา เพลินเพลิน แวะจิบน้ำเกาะบนร้านอาหารบนเขา
และไปจบที่หาซื้ออาหารสด มาทำบาบีคิวคืนนี้กัล!!!! ตอนแรกอยากได้บาราคูด้า/ชื่อไทย ปลาสาก อร่อยมากแนะนำ*–แต่ไม่มี จบลงที่ปลาอินทรีย +หอยชักตีน/อร่อยสัด**–หอยตลับ+หอยแมงภู่+ปลาหมึกตัวโคตรไหญ่!!!!!!
จิงๆคืนก่อนเรามีได้พายคายัคกันออกไปตกหมึกกันบ้าง แต่ไม่ค่อยได้ไร บิ้กเจ้าถิ่น หมึก2ตัว+ม่อนตกหมึกได้ปลาเก๋าแทน /ตั้ม-เป้า ไม่ได้เหี้ยไรเรย นอกจากความทุกลักทุเล กับความเหวอที่ต้องลอยตัวน้ำลึกในยามค่ำคืน!!!
โอเช ซัดรถกลับจากตลาด แวะมาเอาปลาไห้พ่อครัวช่วยเตรียมไห้ แวะเล่นน้ำและแยกย้ายเตรียมตัวบาบีคิวไทม์ และเมือผมออกมาก้อพบว่าไอ้น้อง2คนได้เพื่อนไหม่ครับ!!**–เปนชาวยุ่น2คน นาม ชิกะรา/ยาโมโตะด้วยความที่ทั้งหมด ภาษาอังกิดวิบัดหมด แมร่งวดั้นคุยกันรู้เรื่องซะงั้น55+*–บ้าบอดี*–คนไทย พูดไทย คนญี่ปุ่นพูดยี่ปุ่น แต่รู้เรื่อง*–เอากะแมร่งดิ*–เรยชวนกันแจมบาบีคิวกัน และชวนโจนาทาน เพื่อนไหม่ชาวอังกิดมาแจมด้วย
ชิกะระ ได้แสดงโชวผ้าเตี่ยวไข่โผล่เปนบุญ*–หรอ*–ตาชาวไทยอย่างเรา แม่งภูมิใจและโชวบ่อยมาก*–ห่า*—อิ่มหนำกันเสด เรายกพลกันไปเที่ยวงานวัดโฉลกหลำ*–วู้*–ครั้งแรกที่ได้เที่ยวงานวัดบนเกาะ**–เราแม่งวไข่ย้อยว่ะนาย*–แต่ไอ้ชิกะแม่งย้อยกว่าแน่*—55—ทีมงานนี้ประกอบด้วย ตั้มเป้าม่อน คนหนุ่มจากแบงคค้อก/เจ้โบวพี่สาวเจ้าถิ่นผู้จัยดี/2หนุ่มจากแดนปลาดิบและผ้าเตี่ยว/บิ้ก คนหนุ่มและอลิซบบ สาวสเปน ผู้ปลื้มความเข้มของบิ้กติดตามกันมา;)
โจนาทานแพ้บายไป เนื่องจากอยากนอนอ่านหนังสือ*–จบไป เอ้า เข้างาน บรรนากาศบ้านๆเฮอาสนุกสนานดี และได้ไปยลทีโบนที่มาเปิดคอนเสริตการกุศล หาเงินสร้างโบส สนุกและได้บุญ*–รึป่าว*–งานนี้ได้น้ำเกาะตราช้างมาสร้างความสนุกและความหนักหน่วงบนกบาล*
จบงานก้อเฮกลับกันอย่างเมาๆมาปาตี้กันเลกๆ ที่โอเชี่ยนวิว เมากันต่อกัน ทั้งน้ำเกาะขวดสีชาขาประจำ+เหล้าแบลคที่เตรียมไป+เหล้าอะไรไม่รู้ที่ส่งมา*–หวาน*—แต่หนักสาด!!เต็มคราบ *–ยิ่งดึกพลพรรคก้อทยอยแยกย้าย โดยเจ้โบวี่ขอตัวไปนอนก่อน ตามหลังด้วยชิกะระที่แมร่งเมานอนอยูที่พื้นบาร์!!*–ห่า*–ยาโมโตะที่หายกลับมาด้วยพันลำตัวเท่าควาน*–มึงดูดไปคนเดียวเหอะ*–เป้าที่เมาก้อชิ่งไปนอน *–เหลือ3หนุ่ม ที่นั่งมองความฮอตของหนุ่มบิ้กกะสาวสเปนด้วยจัยระทึก!!!*—–ระทึกที่ไม่ได้อะไร!!!*–ไม่รู้บิ้กจะจบยังไง !!แต่กรูขอไปนอนมั่งดีกว่า*-ชิชิ55+

ก่อนที่จะแอบลุกขึ้นมาคอเปรี้ยวตอนตี5*–แมร่งเหวี่ยงสาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด*—-โฮ้คคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

  ภาพต่อไปนี้จะบอกคุณได้;)
-ปิ้ง ย่าง!!!

-ชาววัยหนุ่มไทย/อิงแลนด/เจแปนและผ้าเตี่ยวของมัน;)

-เมามันสกับทีโบนที่งานวัด

-รำซิ่งและบรรยากาศงาน

-เละเทะ แต่ไม่ได้อะไร/แต่ขวาบนชนะเลิศ

-อาฟเทอปาตี้ กับสายตา3หนุ่มด้านขวาผู้คิดเฉกเช่นเดียวกันว่า “กูใช่สิกูมันไม่บิ้กนิ ชิชิชิ”

หลังจากวันนั้น เราก้อชิลๆกันต่อที่หาดขอมกันอีก2-3คืน *–ติดลม แผนการที่จะไปท้องนายปานก้อเลื่อนไปเรื่อย55—ก้อแมร่งโคตรชิล วันต่อมาเจ้โบวก้อพาไปดูทีโบนอีก แต่ตั้มขอตัวพักเนื่องจากยังคงป่วย*–แต่เที่ยวเล่นเต็ม*—แอบป่วยคนเดียวเงียบไม่ไห้ครัยเหน เหมือนเสือที่แอบเลียแผล!!ช้ะ!!คม**–คาย

-เจ้โบวี่พาไปซิ่งงานวัดอีก/ตั้มแอบนอน

-ม่อนรักการนับขวด บิ้กรักตู้เย็น”

-ม่อนเหงาๆไม่ได้อะไร แต่ทำไมไม่ไปนอน??

-หาดขอมวัดจาก พายุมาแต่เช้า!!

และวันที่13 เราก้อตัดสิน ย้ายไปหาดท้องนายปานน้อยสุดที่รัก ที่เราไปกันเป็นประจำทุกปี พร้อมกับ พายุที่เข้าจนออกเรือไม่ได้*–ตอนแรกจะนั่งเรือไป*–แต่คลื่นสูงเรือออกไม่ได้*–จบความชิลไว้เท่านนี้ เพราะเราจะไปหาดที่ได้ชื่อว่า มีสาวสวยๆหุ่นดี เยอะใช้ได้*–บิ้กฟันธง *–ตั้มก้อคอนเฟริม!!! /ทะเลก้อสวย หาดเหมาะแก่การเล่นน้ำ จำจากลาบิ้ก เจ้โบวผู้อารีย โอเชี่ยนแสนสุข หาดขอมแสนรัก เราสัญญา เราจะกลับมาอีก ชัวดู้ดดดดดดดดดด;))))))
สาวสเปนของบิ้กติดเดินทางมาด้วย ยอมจำจากลาบิ้กและหาดขอม มาเจอ3บั้กไลฟ์แทน55+
แล้วติดตามต่อกันที่ท้องนายปานจ๊ะ
ขอขอบคุณเจ้โบวี่ และบิ้ก สำหรับการดูแลเป็นอย่างดีมา ณ ที่นี้
**สแปงกี้ขอแนะนำ โอเชี่ยนวิว ***
โอเชี่ยนวิว ตั้งอยู่หาดขอม เปนหาดที่สงบมากๆ และเหมาะแก่การดำสน็อคเกิ้ล พายคายัค และชิล ไม่มีบารมี แต่ร้านอาหารของแต่ละรีสรอท ไม่มีร้านเนต โทรสัพดีแทคไม่มีสัญญาน เอไอเอสมี1ขีด จ้าบ
ปั่นไฟใช้ อยู่อย่างธรรมชาติ ไม่มีไฟเราก้อสุขจัยได้ *สำหรับสาวๆที่ใจไม่แข็งพอ หากไปแล้วอย่าสบตา บิ้ก!!!*
ห้องพักมีแบบเป็นเรือน 4ห้อง ห้องละ450 ห้องน้ำรวม ห้องพักไหญ่มากกกกกกกกกก
และมีแบบห้องน้ำในตัว คืน700-850โดยประมาณ
อาหารอร่อยมาก จัดสวย ค็อดเทลอร่อย สำหรับสาวๆอาจจะอร่อยมากเพราะบิ้กชง*–แสรด*– โดยเฉพาะ คาปิรินย่า บิ้ก!!ไหนบอกหวานๆ!!นี่มันเหล้านิ!!!!!
– http://www.phangan.info/index.cfm?action=beaches.beach&idbeach=2
– http://www.phangan.info/index.cfm?action=accommodation.view&idaccommodation=41
– http://www.ag.co.th/th/hotel/r/kohphangan/oceanviewphangan/pictures.html

                                     สวัสดีครับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่แวะเวียนเที่ยวเล่นในบล็อคแห่งนี้;) หลังจากได้ลุยผ่านงานหนักในช่วงต้นปีที่ผ่าน ทั้งงานไทเกอร และอีกหลายงานที่ยังไม่ได้โชว์
มันก้อถึงเวลาแล้วสินะ เมื่อลมร้อนพัดโชย**—-หรอวะ*—มา เมือ่ถึงเวลาที่เราต้องเปิดแอร์มากกว่าทุกครา*–จนแน่*—–เอาละ ในเมื่อแมร่งร้อนอบขนาดนนี้ จะทนร้อนอบๆอยู่ในเมืองทำพรือ!!
ไปร้อนรักลมแดดกันที่ทะเลดีกว่า  และก้อได้เวลาติดเกาะประจำปี เย้!!!time to live in koh phangan!!!

**ก่อนอื่นต้องขอแจ้งว่าบล็อคเซตนนี้จะยาวมาก ผมอยากนำเสนอเนื้อหา รายละเอียดเกี่ยวกับทริปนี้ เพื่อว่าจะเป็นประโยชน์สำหรับผู้อยากไปท่องเที่ยวเกาะพะงันอย่างเราๆบ้าง เกาะพะงันไม่ได้มีดีที่ฟูลมูนนะครับ**
                                   โดยปกติแล้ว การไปพักร้อนที่พะงันเนี่ย ผมไปเป็นประจำทุกปีมิมีขาด ด้วยเหตุที่รักเกาะนี้มั่กๆ ธรรมชาติ สายลม แสงแดด และ บิกินี่;)55+ ไปบ่อยจนเพื่อนมักจะบ่นว่า มึงไปอีกแล้วเรอะ!!*–เรื่องของกรูครับ
ไม่รู้สินะ เกาะพะงันมันช่างมีมนขลังสำหรับผม และผมก้อไม่ได้รักที่มันมีปาตี้เท่าไหร่นัก ทุกครั้งที่ไป ก้อพยายามจะไม่ไปชนกับปาตี้  เพราะผมต้องการไปชิลๆพักผ่อน
และโดยทุกปี ผมมักจะไปกะแควน*—ฮิ้ววว เขิล*—–ไปสวีวี่กัน แต่ปีนี้สุดที่รักเริ่มชีวิตการทำงานแบบสาวออฟฟิต เทอมิอาจจะไปชิลกับผมเปนระยะเวลายาวนานดั่งเช่นเคยได้*—แต่ใจมันคิดฮอดเกาะ
*—-ดั่งฟ้ามาโปรด เมื่อในวงน้ำอำพันของสมาคมซุปเปอรวัยรุ่น น้องสุดเลิฟ ม่อน,เป้า มีโปรเจค จะไปเซอเวยเกาะพะงันเพื่อทำธุรกิจบางอย่าง *–เข้าทางโจร*–ตั้มขอเสือกแจมในบัดดล โดยใช้อำนาจรุ่นใหญ่ มึงไปไหนกูไปด้วย!!!
                                     โปรเจคนี่ถูกร่างอย่างหยาบๆและเมาๆ*—เพราะคุยไปดื่มไปตลอด*—–แล้วก้อยังมิได้ข้อสรุปใดๆ เพราะต่างคนต่างติดงาน จากที่ร่างกันไว้ว่าจะกุมพา ยาวมาจนมีนา และเรยลงมติกันว่า ถ้าไม่ได้ไป แมร่งจะไม่ได้ไปกันแน่ๆ
ไอ้เรามันชาวฟรีแลนด์!!!ชีวิตเป็นของเรา!!!!ไปเรยวัยรุ่น!!!! และคราว!!นี้แมร่งจะโคตรวัยรุ่นเพราะ 1.เราตั้งใจไปชนกะฟูลมูนปาตี้  2.ไปกัน2อาทิตย์  3.ไปกันแบบหนุ่มไร้แฟนมาคุม!!!!!!!!!!!!*—หุหุหุ;))
จากข้อที่3นี่ ขอแอบ หุหุหุ คนเดียวก่อน อิอิอิ55+
และอย่างที่ว่า ต่างคนต่างเร่งเครียรงาน สุดท้ายวันที่จะเดินทางก้อเปนคืนก่อนวันฟูลมูนวันเดียว ซึ่งเป็นอะไรที่ฉุกละหุกมาก ไอ้ตัวกระผม งานดั้นเข้า งานเก่าก้อปรับแก้งานไหม่ก้อมา*–เยกเปก!!*—เครียดอดนอน พาลแอบอยากจะเลื่อนทริป
แต่ก้อแอบไปซื้อแว่นสน็อกเกิลไหม่*–แรด*—-และถึงขั้นอาสาไปซื้อตั๋วไห้ชาวคณะ เพราะกลัวจะอดไป ทั้งๆที่งานก้อค้างคา*—แรดกำลัง2
และความซวยก้อมาเยือน ผลสภาพร่างกายจากการอดนอน*+เครียด*+บุหรี่จัด  ร่างกานผมก้อเกิดการเตือนขึ้นมา แต่เราก้อไม่หวั่น อัดยาคิดว่าน่าชิล สุดท้ายเช้าวันก่อนเดินทาง ไข้แดก!!!*—สัดหมา!!!!*—-อาการทอนซิลอักเสบประจำตัวชาวร็อคอย่างผมแมร่งมา
เสือกมาผิดวัน นอนไข้แดก หัวหมุนติ้วๆอะไรก้อฉุดไม่อยู่แล้ว งานก้อยังไม่ดิวไม่จบ เศร้าครับ เศร้ามาก มองกองเสื้อผ้าที่เตรียมยัดเข้ากระเป๋า มองแว่นสน็อคเกิ้ลและครีมกันแดด………………เศร้าสัด*–บอกตรงๆไม่พรือ*–สำเนียงใต้
คงไม่สนุกแน่ถ้าต้องไข้ขึ้น40องศา ขณะเดินทาง หรือแม้ว่าอยู่ทะเลก้อเหอะ……………10.00 ของวันที่9 ผมตัดใจครับ…..ตัดใจขอนอนตายอยู่กทมดีกว่าจะลากสังขารไป……….งานก้อไม่เสด……………………………..หมาก้อยังไม่ได้เอาไปฝาก……………………..เรื่องรุมเร้า!!
ช่วงบ่ายตัดสินใจโทรหาม่อนเปนคนแรก…………บอกว่าคงไปไม่ได้แล้ว มึงแวะมาเอาตั๋วไปแล้วกัน…..จิงหรอพี่ ไม่ไหวจิงหรอ ……เออไม่ไหวจิงวะ………….เศร้า+ไข้แดก…………………………. ต่อมา โทรเป้า เอ่ยวลีเดียวกัน แต่ไอ้เป้านึกว่ามุข*–สาดดด*—–แต่เป้าได้เอ่ยวลีว่า…
” ลองดูบ่ายๆสิพี่ เพื่อไปไหววว ววว..ว…ว…วว” เอาละสิ ด้วยใจที่ยังวัยรุ่นอยู่ ไข้แดกไปครุ่นคิดไปจะทำยังไง้!!! หมาก้อยังไม่ได้เอาไปฝากแม่ งานก้อไม่เสด ไข้แดก เวลาก้อกระชั้นเข้ามาเรื่อย!!!!!!!!!!!!!!!!……………………หลับแม่งเรย
บ่าย3.30 ตื่นมาพร้อมกับไข้ที่ลดลง แต่มันกลับมาอีกแน่ เอาไงดีวะ*-สาด*—-เอ้าลองของ ลองดูซักตั้ง จะทำไงกับเวลาที่เหลือและร่างกายที่ทรุดโทรม ใจโทรมๆอย่างเราๆ   เริ่มแรก โทรหามารดา บอกอาการไป*–แม่ผมเป็นพยาบาลครับ*—และถามว่าขอแวะฝากหมากลับบ้านพร้อมแม่ตอนเลิกงานเรยได้มั้ย
และขอไห้ฉีดยาไห้หน่อย*—คือจัยคิดว่า อย่างน้อยถ้าไปไม่ไหวจิงๆ ตอนนอนป่วยก้อไม่มีหมามากวน การไข้ขึ้นแล้วหมามาชวนเล่นนี่ไม่ใช่เรื่องสนุก!!!*—แม่บอกมาโลด!!!
                                      ตอนแรกก้อหวั่นว่าแม่จะห้ามปราม ที่ไหนได้ แม่เอ่ย เสียตังแล้วไปเหอะ!!!*–แม้แต่แม่ก้อวัยรุ่น*–พร้อมกับ บรรจงแทงเหล็กแหลมเข้าเส้นเลือดดำของลุกชายอย่างบรรจง………………พร้อมกับไห้ยามาชุดไหญ่สารพัดโรค พร้อมกำชับอย่าเพิ่งเล่นน้ำ*–แต่ไม่ได้ห้ามกินเหล้า*–ยังไง ยังไง
ขอบคุณแม่และฝากฝังหมาตัวแสบกับแม่เรียบร้อย *–ขอบคุณครับแม่ *–โอเชจบไป2เรื่อง  ก้อรีบบึ่งมอไซวินมา ย่านที่พักเพราะเดิมทีนัดม่อนเป้ามาเอาตั๋วเพราะคิดว่าจะไม่ไป*—–กลับมาถึงห้องนั่งมึนอยู่ชั่วครู่  ม่อนเป้ามารับตั๋ว ลงไปรับมันมาห้องด้วยหน้าซีดๆใจโทรมๆ*–แต่….
บอกน้องว่า กรูตัดสินใจจไปเสี่ยงตาย กับพวกมึง!!!งานนี้แดงกะเปี้ยกจะขาดหัวเรือไหญ่อย่างหมู่เชียรได้อย่างไร นิวแลนด์เราบุกเบิกก่อนครัย!!!!*—โอเช หลังจากดีใจที่จะร่วมเดินทางแล้ว ก้อมาเหวอแดกกับกระเป๋าไอ้เป้า ซึ่งมันเลกมากกกกกกกกกกกกกก ห่า2อาทิตย์ ใบติดเดียว ตั้ม ม่อนนี่ใบเท่าคววาย
โอเช แล้วก้อเริ่มานั่งเครียรงานชิ้นสุดท้าย ส่วนงานที่เหลือ ช่างแมร่ง!!!!! ม่อนเป้าลงไปเดินเล่นหาข้าวกิน แต่กลับขึ้นมาด้วยเบียร4กระป๋อง beer time*–ห่าเอ้ย*—-อยากแดกบ้าง*–แต่ป่วยและต้องปั่นงาน 18.30 ม่อนเป้าคิดว่าจะมุ่งหน้าไปข้าวสารก่อน เพื่อไปเชคอินตั๋ว เราโอเคซัดงานต่อไป
มือเปนระวิงครับมือเป็นระวิง เหงื่อแตกเนื่องจากไข้ลด ยาแม่นี่เยี่ยมจิงๆ ดั่งกลอนบทนี้*
                                                                                       *   ทำงานไป จัดเป๋าไป ใจระทึก
                                                                                           จิตระลึก นึกถึงเกาะ ไปถึงไหน
                                                                                      แดดร้อนร้อน สาวตัวเกรียม ช่างโดนจัย
                                                                                         คิดไปไกล จนสุดท้าย นั่งโหลดเมล*
  20.20 ระหว่างรอโหลดเมลไฟลมหาไหญ่ เรื่องตื่นเต้นก้อบังเกิด เมือ่ม่อนเป้าโทรมา พี่รถจะออก *—ฉิบหาย!!!*—ห่าก้อรถบอกออก3ทุ่มไง*—สาดทำไงนิ*—–เค้าบอกคนเต็มออกเรยพี่ รีบมา มอไซโลด!!! *-เชเช รีบเอาน้ำราดตัว เมลก้อยังโหลดไม่เสด……. เชคของลำดับสุดท้าย เมลโหลดเสด พร้อมกับข้อความที่ว่า
“งานส่งไปหมดแล้ว แล้วผมก้อจะไม่อยู่กทมแล้วด้วย2อาทิตย55+หวังว่าทุกอย่างคงไปได้สวยนะ ลาก่อน!!!!! ” *–หมายฟามว่า กรูจะไม่แก้ไรอีกแล้ว พวกเมิงช้าเองนะสาดดดดดด *—-ปิดคอม วิ่งลกมาหามอไซ เจอลุงผมขาวพร้อมกับฮอนด้าดรีม บอกข้าวสารโลด!!!เท่าไหร่ก้อไป พร้อมกับที่ม่อนเป้าโทรมาเปนระยะๆ มายังพี่ รั้งไม่ไหวแล้ว
แล้วลุงครับ เอื่อยมาก ชิลมาก ชิลไป………โทรสัพที่สั่นตลอดเวลา ใจกรูระทึกมากกกกกกกก..สุดท้าย20.45 ด้วยความใจดีของลุงรถบัส ที่รอไห้ ผมก้อมาทัน คนสุดท้าย จ้าบ!!*—กรูไม่ผิด มึงบอกรถออก21.00เว้ย!!!
และก้อล้อหมุน;)พร้อมกับหนังเรื่อง สปาตั้น เรื่องบทรถไม่มีอะไร เนื่องจากผมลุ้นว่าไข้จะกลับอีกมั้ย ไปตลอดคืน นอนไม่หลับ ยาวไปถึงพะงัน นั่งดูน้องหลับ พี่ก้อสุขจัย เยดเข้!!!
จบภาคเกริ่นด้วยระยะยาว ;)เด๋วต่อกันที่เกาะโลด!!!
รูปซักนิส เป็นน้ำจิ้ม
-การเดินทางของชาวหนุ่ม และน้ำเกาะขวดแรกที่เราดื่ม

-บรรยากาศหน้าห้องพัก

-วิวหาดขอมอันสุขสงบ สำหรับคนหนีร้อนไม่ก้อหนีรัก

-อีกมุมที่ตื่นมาต้องเจอ